Οἱ προειδοποιήσεις τῆς Εὐρωζώνης εἶναι αὐστηρότατες, μὲ τὸν Ζὰν Κλὼντ Γιοῦνκερ νὰ ἐπαναλαμβάνει τὴν ἀπειλὴ τῆς ἐξόδου καὶ τὸν Κλάους Ραίνγκλινγκ νὰ ἐπιμένει στὴν ἐφαρμογὴ τοῦ προγράμματος∙ βρισκόμαστε σὲ δύσβατο ἀτραπό, μὲ μοναδικὴ διέξοδο τὴν ἐφαρμογὴ τῶν μεταρρυθμίσεων, μὲ σκοπὸ τὴν ἀποκατάσταση τῆς ἀξιοπιστίας τῆς χώρας στὸ ἐξωτερικό. Οἱ παρεκτροπὲς τοῦ ἑξαμήνου τελείωσαν καὶ ἔχουν ἐνοχλήσει πολὺ τοὺς Εὐρωπαίους∙ ἡ Νέα Δημοκρατία δεσμεύεται ὅτι θὰ ἐφαρμόσει τὸ τρίτο μνημόνιο, διότι δὲν γίνεται ἀλλιῶς, ἀλλὰ μὲ τὴν γρήγορη καὶ συνεπῆ ἐφαρμογή του, μπορεῖ νὰ ζητήσει ἐλάφρυνσή του, ἐφ’ ὅσον ἔρχονται ἐπενδύσεις καὶ περνᾶμε στὴν ἀνάκαμψη. Ὁ Ναπολεοντίσκος δὲν δεσμεύεται καθαρά, διότι φοβᾶται τὸ ἐσωτερικό του μέτωπο, τὴν νέα διάσπαση.