Ἡ νομιμοποίηση τῆς ὑπογραφῆς στὸ μνημόνιο εἶναι ἡ εὐαίσθητη πλευρὰ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, διότι τὸν ὑποχρεώνει σὲ θέση ἀμύνης καὶ ἀπολογίας, ἀλλὰ καὶ τὸν καθιστᾶ εὔκολο στόχο γιὰ τοὺς ἀντιπάλους του καὶ περισσότερο τοῦ προέδρου τῆς Νέας Δημοκρατίας. Τὸ κριτήριο πλέον δὲν εἶναι τὸ μνημονιακό, ὅπως ἦταν τὸν Ἰανουάριο καὶ στὸ δημοψήφισμα, ἀλλὰ τὸ ποιὸς ἔχει τὴν ἄνεση τῆς ἀποκαταστάσεως τῆς ἀξιοπιστίας μας στὴν Εὐρώπη καὶ τῆς ἐπανεκκινήσεως τῆς οἰκονομίας, στὰ ὁποῖα χωλαίνει αἰσθητὰ ὁ Ναπολεοντίσκος∙ ἡ ἀναστροφὴ τῆς πολιτικῆς δυναμικῆς τὶς δύο πρῶτες ἑβδομάδες ἀπ’ τὸν Εὐάγγελο Μεϊμαράκη καὶ ἡ ἀνάδειξή του στὴν πρώτη θέση τῆς δημοφιλίας ἀποτελεῖ προάγγελο γιὰ συνέχιση τῆς δυναμικῆς τὶς τελευταῖες πέντε μέρες. Ἡ σημερινὴ τηλεοπτικὴ ἀναμέτρηση θὰ ἀπτελέσει ὁπωσδήποτε τὴν ἀποφασιστικὴ καμπή.