Ἡ δυναμικὴ τοῦ προεκλογικοῦ ἀγῶνος ἐπισφραγίσθηκε ἀπ’ τὴν ἄκρως ἐπιτυχῆ παρουσία τοῦ Εὐάγγελου Μεϊμαράκη στὴν Διεθνῆ Ἔκθεση Θεσσαλονίκης, ἐνῶ ἀπέναντί της παρουσιάζεται ὁ Ναπολεοντίσκος μὲ ἰσχνὲς καὶ σαρακκοφαγωμένες συγκεντρώσεις∙ εἶναι ἐμφανέστατη πλέον ἡ δυσκολία καὶ ἡ ἀμηχανία του τοῦ νὰ προτείνει κάπως πειστικὸ λόγο καὶ νὰ ἀλλάξει τὴν στρατηγική του τὴν τελευταία ἑβδομάδα. Ἀπέναντι στὸ κλίμα αἰσοδοξίας καὶ ἐθνικῆς ἀνατάσεως τοῦ προέδρου τῆς Νέας Δημοκρατίας στὴν συμπρωτεύουσα, μὲ σαφὲς πρόγραμμα ἐξόδου ἀπ’ τὴν κρίση καὶ πειστικῆς πορείας γιὰ ἀνάπτυξη τῆς οἰκονομίας, ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἀντιπροτείνει τὸ σύνθημα τοῦ νέου κατὰ τοῦ παλαιοῦ, ἀλλὰ μὲ τὴν τετάρτη νεότητα στὴν προμετωπίδα του∙ ἀποδεικνύεται, ὅτι τὸ κύριο μέλημά του εἶναι τὸ βράδυ τῶν ἐκλογῶν, ἐπειδὴ φοβᾶται ὅτι, τὴν ἧττα θὰ τὴν συνοδεύσει νέα διάσπαση τοῦ κόμματός του καὶ αὐτὸ διαχέεται ὡς αἴσθηση στὴν ἀρχὴ καὶ ὡς βεβαιότης στὴν συνέχεια, μὲ τὴν διαρροὴ τῶν πληροφοριῶν, γιὰ τοὺς λόγους τῆς καταρτίσεως τῶν ψηφοδελτίων κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο. Οἱ τελευταῖες ἐλπίδες τῆς Κουμουνδούρου ἐναπόκεινται στὴν σημερινὴ τηλεοπτικὴ συζήτηση∙ ἐὰν δὲν κερδίσει σαφέστατα τὸν ἀντίπαλό του, δὲν ἔχει περιθώρια ἐλιγμῶν πλέον τὶς ὑπόλοιπες πέντε μέρες. Ἐλάχιστοι ὅμως, ἀκόμη καὶ στὸ στενό του ἐπιτελεῖο, πιστεύουν ὅτι γίνονται θαύματα στὴν ἐποχή μας.

Ἡ διάλυση τοῦ κομματικοῦ μηχανισμοῦ προστίθεται στὴν δυσαρέσκεια γιὰ τὶς λίστες τῶν ὑποψηφίων∙ ἔστω κι ἂν οἱ ἀποχωρήσαντες δὲν ἔχουν ἀπήχηση στὸν κόσμο, κυρίως ἐπειδὴ προσκολλήθηκαν στὸ σύνθημα τῆς ἐπιστροφῆς στὴ δραχμή –τὸ ὁποῖο θρέφει τοὺς παλαιοκομμουνιστές, ἀλλὰ προκαλεῖ ρίγος, ἀκόμη καὶ στὰ παιδιά τους ὅταν τὸ ἀκοῦνε-, ἀλλὰ καὶ γιατὶ δὲν παρουσίασαν κάπως πειστικὸ λόγο, παρὰ ἀντέγραψαν τοὺς ἀτλαντικοὺς κερδοσκόπους∙ στὰ κομματικὰ γραφεῖα ἔμειναν ἐλάχιστοι, κακοπληρωμένοι, δύσθυμοι. Τὸ πρόβλημα τοῦ Ναπολεοντίσκου ἔχει δύο ὄψεις, τὴν μετάδοση μαχητικοῦ πνεύματος στοὺς βουλευτὲς καὶ στὰ στελέχη του, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀπόκτηση θάρρους καὶ ἀνατάσεως ἀπ’ τὸν ἴδιο∙ σὲ ἀμφότερα χάνει παταγωδῶς, διότι δὲν ἔχει ἀντιμετωπίσει ἄλλες δύσκολες καταστάσεις∙ τὸ μιστρὶ τοῦ Παττακοῦ τοῦ ἄφησε ἐπαρκῆ γιὰ τὴν ἐγγραφὴ τῶν παιδιῶν του στὰ ἀκριβότερα σχολεῖα καὶ ὄχι σὲ ἐκεῖνα τῆς Ἄνω Κυψέλης, χωρὶς δασκάλους τὰ περισσότερα, ἐνῶ σχολεῖα καὶ Πανεπιστήμια τὰ πέρασε σὰν μέλος τῆς Κομσομόλ, καὶ μετὰ ἦρθε ἡ εὐλογία τοῦ ἀνεκδιήγητου σοσιαλιστοῦ, πιστοῦ ὑπηρέτου τῶν ἀτλαντικῶν κερδοσκόπων. Τὶς δουλεῖες του ἀνέλαβε καὶ καβάλα στὸ κύμα ἔφθασε στὴν κορυφή, μᾶλλον χωρὶς νὰ τὸ καταλάβει, ὅπως τὸ ὁμολογεῖ ἐν τῇ ἀφελείᾳ του, ὅτι δὲν γνώριζε τὶς δυσκολίες μὲ τὶς τράπεζες καὶ τὸ χρῆμα∙ ἀλλὰ ἀφοῦ δὲν ἤξερε, γιατὶ ἀνέλαβε τὴν δουλειά, δὲν εἶναι ὅλοι μεγαλόψυχοι! σὰν τοὺς συνταγματάρχες…

Ἡ ἀνακατάταξη τῶν πολιτικῶν δυνάμεων προβλέπεται μᾶλλον ριζική, καὶ ἴσως ἡ βαθύτερη μεταπολιετυτικά, καὶ αὐτὲς ποὺ ἔγιναν τὸν Ἰανουάριο θὰ φαίνονται παιδικὰ παιχνίδια∙ πρόκειται γιὰ ἀντανάκλαση τῆς οἰκονομικῆς καταστροφῆς καὶ τῆς κοινωνικῆς ἐξαθλιώσεως, μοναδικῆς στὴν ἑλληνικὴ ἱστορία σὲ εἰρηνικὴ περίοδο. Ὁ Εὐάγγελος Μεϊμαράκης τὸ περιέγραψε σαφέστατα, «ποτὲ ἄλλοτε τόσο λίγοι ἄνθρωποι, σὲ τόσο σύντομο χρόνο, δὲν ἔχουν προκαλέσει τόσο μεγάλη καταστροφή»∙ ὡς ἐφιάλτης θὰ μείνει στὴν μνήμη μας τὸ ἑπτάμηνο, τὸ ὁποῖο θὰ τὸ θυμόμαστε στὸν ὕπνο μας καὶ θὰ πεταγόμαστε ἀπ’ τὸ κρεββάτι. Εἶναι χαρακτηριστικὸ τῶν ἀντιδράσεων τοῦ ἁπλοῦ κόσμου, σχετικὰ μὲ τὴν συριζέικη συνθηματολογία ποὺ ἀκόμα καὶ τὸ ΚΚΕ μιλάει πλέον, γιὰ παραμονὴ στὸ εὐρώ, μέχρις ὅτου διαμορφωθοῦν οἱ συνθῆκες γιὰ τὴν κομμουνιστικὴ ἐπανάσταση∙ ἔχει σημασία τὸ σύνθημα αὐτό, γιατὶ πείθει περισσότερο τὸν ἀριστερογενῆ κόσμο, ἀπ’ τὰ ἐπιχειρήματα τοῦ Ναπολεοντίσκου, ὅτι μάτωσε στὶς διαπραγματεύσεις∙ θυμίζει τὶς δικαιολογίες τῆς γυναίκας ποὺ ἔκαψε τὸ φαγητὸ καὶ μετὰ κλαψουρίζει στὸν ἄντρα της ποὺ τὸν ἀφήνει νηστικό, «ξέρεις πόσο κουράστηκα!» Ἡ γενικὴ πεποίθηση στοὺς πολιτικοὺς κύκλους εἶναι ὅτι, ἀνεξαρτήτως τοῦ βαθμοῦ καταρρεύσεως τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, τὸ βράδυ τῶν ἐκλογῶν θὰ ἀρχίσουν τὰ παρατράγουδα καὶ δὲν φαίνεται ἱκανὸς ὁ πρόεδρός του γιὰ ἔλεγχο τῆς καταστάσεως∙ τὰ ἀπόνερα αὐτῶν ἀξίζουν διερευνήσεως.

Ὁ κόσμος τῆς ἀγορᾶς καὶ οἱ Εὐρωπαῖοι ἐμφανίζονται σίγουροι γιὰ τὸ ἀποτέλεσμα∙ οἱ πρῶτοι διότι ἔχουν πληρώσει πανάκριβα τὴν ἀνεκτικὴ στάση τους ἀπέναντι σὲ ὅσους τῆς οἰκογενείας τους ἢ γνωστούς τους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ ἢ ἄλλο κόμμα ἐκτὸς Νέας Δημοκρατίας τὸν Ἰανουάριο∙ καὶ οἱ παρασπονδήσαντες βλέπουν τὶς συνέπειες τῆς ἀφροσύνης τους, πολλὰ μαγαζιὰ ἔκλεισαν καὶ οἱ ἡλικιωμένοι πεθαίνουν περιμένοντας τὰ φάρμακα καὶ τὰ ἀντισηπτικὰ ἀπ’ τοὺς δικούς τους στὰ νοσοκομεῖα, ὅπως τὰ κατήντησε ὁ νεοκομμουνισμός. Πιστεύουν πλέον ἀκράδαντα ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ ἐπαναληφθεῖ τὸ ἴδιο πείραμα∙ ἀλλὰ καὶ τὸ γενικώτερο κλίμα εἶναι διαφορετικό, ὅλοι σχεδὸν ζητοῦν τὸ τέλος τοῦ ἐφιάλτη. Στὶς Βρυξέλλες ἐμφανίζονται σίγουροι γιὰ τὴν πορεία τῆς οἰκονομίας μας∙ ἀνεξαρτήτως τοῦ ἀποτελέσματος, ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ τρίτου μνηνονίου εἶναι μονόδρομος καὶ τὰ καταιγιστικὰ φορολογικὰ μέτρα ἀκολουθοῦν σὰν χιονοστιβάδα στὰ κεφάλια μας. Μία ἀτραπὸς μόνο ἀπόμεινε γιὰ ἁπάλυνση τῶν συνεπειῶν τους, ἡ πιστὴ ἐφαρμογὴ τῶν πρώτων μέτρων καὶ ἡ ἀποκατάσταση τῆς ἀξιοπιστίας μας στὴν Εὐρώπη καὶ στὸν ὑπόλοιπο κόσμο, μὲ σκοπὸ τὴν προσέλκυση τῶν ἐπενδύσεων, μαζὶ μὲ τὴν ταχύτατη ἀπορρόφηση τῶν κοινοτικῶν κονδυλίων καὶ τὴν ἐπιτάχυνση ἐπίσης τῶν ἀποκρατικοποιήσεων∙ αὐτὰ αὐτομάτως φέρουν νέες δουλειές -«δουλειές, δουλειές, δουλειές», ὑπογράμμισε ὁ Εὐάγγελος Μεϊμαράκης-, καὶ αὔξηση στὴ συνέχεια τῶν δημοσίων ἐσόδων, ὁπότε ἀκολουθεῖ μόνη της ἡ μείωση τῆς φορολογίας.

Ὅσο ἐμπεδώνεται ἡ αἴσθηση τῆς ἄλλης πολιτικῆς δυναμικῆς στὸν λαό, τόσο ἐπιταχύνονται οἱ διεργασίες στὰ πολιτικὰ κόμματα∙ ἡ διασπορὰ τῆς ψήφου στὰ μικρὰ σχήματα ὀφειλόταν, σὲ μεγάλο βαθμό, ἀπ’ τὴν ἀγανάκτηση τοῦ κόσμου για ὅσα ὑπέφερε ἀπ’ τὸ πρῶτο μνημόνιο καὶ μετά∙ πολλοὶ ἔριξαν τὶς εὐθύνες στὸν
Ἀντώνη Σαμαρᾶ, διότι αὐτὸ εἶχαν καταλάβει, ἀφοῦ οἱ λογαριασμοὶ ἀπ’ τὸ δεύτερο μνημόνιο πῆγαν ἐπὶ κυβερνήσεώς του, ἀνεξαρτήτως τοῦ ὅτι ψηφίσθηκαν ἀπ’ τὴν προηγούμενη, αὐτὰ εἶναι μικρὰ γράμματα. Τώρα καταλαβαίνουν ὅτι οἱ οὐρὲς στὶς τράπεζες καὶ ἡ ἀναμονὴ γιὰ ἑξηντάευρω εἶναι ἔργο τοῦ Ναπολεοντίσκου, ὅπως καὶ ὅτι ψήφισαν ὄχι στὸ παράνομο δημοψήφισμα, γιατὶ πίστευαν ὅτι θὰ τελειώσει ἡ λιτότητα καὶ θὰ τοὺς χαρίσουν τὰ χρέη∙ αὐτὴ ἡ εἰκόνα φαίνεται ὅτι συνέβαλε ἀρκετὰ στὴν κατάρρευση τῆς δημοτικότητος τοῦ Ναπολεοντίσκου στὴν δεύτερη θέση, μέσα σὲ ἕναν μῆνα, μοναδικὸ ἐπίτευγμα παγκοσμίως. Ἡ σύνεση καὶ ἡ ὡριμότης τοῦ κόσμου καταγράφεται καὶ στὶς προεκλογικὲς συγκεντρώσεις, μὲ τὸν δυναμισμὸ καὶ τὴν πνοὴ τῆς νίκης στὴν Νέα Δημοκρατία, τὰ φυλλοροΐσματα καὶ τὴν ἄπνοια στὸν ΣΥΡΙΖΑ∙ ὅλοι ἀντιλαμβάνονται ὅτι ἡ ἑπόμενη μέρα θὰ εἶναι ἐξαιρετικὰ δύσκολη καὶ ὁ δρόμος ἀνηφορικός, ἀλλὰ ἀξίζει τὸν κόπο, μόνο ὅταν διαγράφεται στὸ βάθος ἡ προοπτικὴ τῆς ὁμαλῆς ἐπανόδου μας στὸν σκληρὸ πυρῆνα τῆς Εὐρωζώνης.