Οἱ οἰκονομικοὶ παράγοντες εἶναι ἄκρως ἐπιφυλακτικοὶ γιὰ τὴν νέα κυβέρνηση, ὅπως φάνηκε ἀπ’ τὴν πτώση τοῦ Χρηματιστηρίου τὸ τριήμερο μὲ ἐλάχιστες συναλλαγὲς καὶ τὴν παγωμάρα τῆς ἀγορᾶς∙ ὅλοι φοβοῦνται ὅτι θὰ ἔχει τὴν τύχη τῆς προηγούμενης, ὄχι τόσο λόγῳ ἀντιδράσεων τῶν δανειστῶν, αὐτοὶ εἶναι πλέον συγκαταβατικοὶ ἕως πρόθυμοι, ἀλλὰ λόγῳ τῶν ἐσωκομματικῶν συγκρούσεων καὶ τῆς νοοτροπίας τῶν ὑπουργῶν. Ἄλλωστε, στὸ κρίσιμο θέμα τῶν ἀποκρατικοποιήσεων καὶ τῆς προσελκύσεως ξένων ἐπενδύσεων, οἱ ἁρμόδιοι ὑπουργοὶ ἔκαναν τὶς ἴδιες ἀκριβῶς δηλώσεις μὲ ἐκεῖνες τοῦ Ἰανουαρίου∙ ἡ νέα πνοή, ὅτι κάτι ἀλλάζει στὴν χώρα, ἀπουσιάζει καὶ μάλιστα δραματικά. Ἡ καθυστέρηση δὲ στὴν παρουσίαση τῶν θέσεών της, στὸ πρῶτο Ὑπουργικὸ Συμβούλιο ἐπειδὴ ὁ πρωθυπουργὸς ἀναχώρησε γιὰ τὸ Εὐρωσυμβούλιο, μετράει ψυχολογικά∙ οἱ πρῶτες ἐντυπώσεις σχηματίσθηκαν συνοδευόμενες μὲ τὶς ἐσωκομματικὲς συγκρούσεις σὲ ἡμερήσια διάταξη. Δὲν ἀλλάζουν εὔκολα αὐτά, ὅταν κάθε στιγμὴ μετράει γιὰ τὴν οἰκονομία.