Οἱ τριάκοντα, μετὰ τὴν ἀποτυχία τους νὰ ἐκδιώξουν τὸν Θρασύβουλο ἀπ’ τὴν Φυλὴ, ἔλαβαν αὐταρχικώτερα μέτρα∙ οἱ Ἀθηναῖοι στρέφονταν ὁμαδικὰ ἐναντίον τους. «Οἱ δὲ τριάκοντα θεωροῦντες τοὺς πολίτας ἐν Ἀθήναις, ὅσοι μὴ μετεῖχον τῆς τῶν τρισχιλίων πολιτείας»∙ οἱ τριάκοντα ἐπειδὴ πίστευαν ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι πολῖτες, ὅσοι δὲν μετεῖχαν στὴν ὁμάδα τῶν τριῶν χιλιάδων δικῶν τους. «Μετεώρους ὄντας πρὸς τὴν κατάλυσιν τῆς δυναστείας, μετῴκισαν αὐτοὺς εἰς τὸν Πειραιᾶ»∙ ὅτι ἔκλιναν πρὸς τὴν ἀνατροπὴ τῆς ἐξουσίας τους, τοὺς μετακίνησαν στὸν Πειραιᾶ. «Καὶ τοῖς ξενικοῖς ὅπλοις διακατεῖχον τὴν πόλιν»∙ καὶ μὲ μισθοφόρους ἤλεγχαν τὴν πόλη. «Ἐλευσινίους δὲ καὶ Σαλαμινίους αἰτιασάμενοι τὰ τῶν φυγάδων φρονεῖν, ἅπαντας ἀνεῖλον»∙ τοὺς Ἐλευσινίους καὶ Σαλαμινίους ποὺ ὑποπτεύονταν ὅτι εἶναι μὲ τοὺς φυγάδες, τοὺς σκότωσαν ὅλους. «Τούτων δὲ πραττομένων πολλοὶ τῶν φυγάδων συνέρρεον πρὸς τοὺς περὶ Θρασύβουλον»∙ μετὰ ἀπὸ αὐτὰ πολλοὶ φυγάδες κατέφευγαν στὸν Θρασύβουλο.