Μετὰ τὸν κόλαφο στὸ Ἵδρυμα Κλίντον ὁ Ναπολεοντίσκος εἶδε στὴν Νέα Ὑόρκη τοὺς ὁμογενεῖς νὰ κρατοῦν ἀποστάσεις ἀπέναντί του καὶ νὰ ἀναζητοῦν τρόπους ἀποκαταστάσεως τοῦ ἑλληνικοῦ ὀνόματος στοὺς οἰκονομικοὺς κύκλους∙ οἱ ὁμογενεῖς διακρίνονται γιὰ τὴν εἰλικρίνεια καὶ τὴν συνέπειά τους καὶ δὲν ἐμφανίζονται ποτὲ ἀδιάβαστοι, ἀπροετοίμαστοι καὶ χαζοχαρούμενοι, αὐτὸ εἶναι τὸ μεγάλο πλεονέκτημά τους. Ὁ πρωθυπουργός, μετὰ ἀπ’ αὐτὴν τὴν κατακραυγή, ἀποφάσισε νὰ ἀπέχει, αὐτὸς καὶ ὁ ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν, ἀπ’ τὴν συνάντηση γιὰ τοὺς Τζιχαντιστὲς στὰ Βαλκάνια ποὺ εἶχε όργανώσει ὁ Μπάρακ Ὀμπάμα, ἀλλὰ μὲ τὰ Σκόπια ὡς «Μακεδονία» καὶ τὴν Ἑλλάδα ὡς παρατηρητή∙ αὐτὸ τοὺς τὸ συμβούλευσαν καὶ οἱ διπλωμάτες, διαφορετικὰ θὰ τοὺς κυνηγοῦσαν οἱ Ἑλληνοαμερικανοί.