Τὶς πρώτες ἐξετάσεις της δίδει στὴν Βουλὴ ἀπὸ αὔριο ἡ κυβέρνηση, μὲ πάμπολλες τὶς δυσκολίες, ἀπ’ τὰ πρακτικὰ τῆς ἐπιλογῆς τῶν βουλευτῶν γιὰ τὶς κοινοβουλευτικὲς θέσεις, μέχρι τὸ ἀποτέλεσμα τῶν ψηφοφοριῶν∙ αὔριο ὁρκίζονται οἱ βουλευτὲς καὶ στὴ συνέχεια συνέρχεται ἡ Κοινοβουλευτικὴ Ὁμάδα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, ἀλλὰ ἄγνωστο εἶναι ἐὰν θὰ μιλήσουν οἱ βουλευτές. Πάντως οἱ συσκέψεις στὴν Κουμουνδούρου πυκνώνουν, χωρὶς ὅμως τὴν ἐξασφάλιση συμφωνίας, διότι οἱ 53 δὲν ἀποδέχονται καμμία θέση στὸ Κοινοβούλιο∙ οἱ διαφωνοῦντες δὲν ἀποδέχονται καμμία δέσμευση σὲ κυβερνητικὴ θέση καὶ δὲν εἶναι βέβαιο ὅτι θὰ ψηφίσουν τὸν πρόεδρο τῆς Βουλῆς τὴν Κυριακὴ στὴν μυστικὴ ψηφοφορία, οὔτε τοὺς ἀντιπροέδρους, καθὼς καὶ τὰ εὐρωπαϊκὰ κόμματα θὰ ἐπιλέξουν τοὺς δικούς τους ὑποψηφίους ἢ ἀποχή. Αὐτὸς εἶναι ὁ μεγάλος φόβος τοῦ Ναπολεοντίσκου, διότι θὰ σημάνει τὴν ἀποσάρθρωση τῆς πλειοψηφίας του, μὲ δεδομένη πλέον τὴν τύχη του στὰ φορολογικὰ μέτρα.