Οἱ Ἀθηναῖοι, μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση τοῦ Πειραιῶς ἀπ’ τὸν Θρασύβουλο, ἐκδίωξαν τοὺς τριάκοντα καὶ ἀνέθεσαν σὲ δέκα αὐτοκράτρας τὴν ἐντολὴ συνδιαλλαγῆς∙ αὐτοὶ ὅμως ἔγιναν τύραννοι καὶ κάλεσαν τὸν Λύσανδρο. «Παυσανίας δὲ ὁ τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεύς, φθονῶν μὲν τῷ Λυσάνδρῳ»∙ ἀλλὰ ὁ βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων Παυσανίας, φθονῶν τὸν Λύσανδρο. «Θεωρῶν δὲ τὴν Σπάρτην ἀδοξοῦσαν παρὰ τοῖς Ἕλλησιν, ἀνέζευξε μετὰ δυνάμεως πολλῆς»∙ πιστεύοντας δὲ ὅτι ἡ Σπάρτη ἀτιμάζεται στοὺς Ἕλληνες, κατέφθασε μὲ πολλὴ δύναμη. «Καὶ παραγενηθεὶς εἰς Ἀθήνας διήλλαξε τοὺς ἐν τῇ πόλει πρὸς τοὺς φυγάδας»∙ καὶ ἀφιχθεὶς εἰς Ἀθήνας συμβίβασε τοὺς Ἀθηναίους μὲ τοὺς φυγάδες. «Διόπερ Ἀθηναῖοι μὲν ἐκομίσαντο τὴν πατρίδα καὶ τὸ λοιπὸν τοῖς ἰδίοις νόμοις ἐπολιτεύοντο»∙ ἐκτότε οἱ μὲν Ἀθηναῖοι ἐπέστρεψαν στὴν πατρίδα τους καὶ στὴ συνέχεια ἐπανέφεραν τοὺς παλιούς τους νόμους. «Τοῖς δ’ εὐλαβουμένοις , τὴν Ἐλευσίνα κατοικεῖν συνεχώρησαν»∙ τοὺς δὲ τυραννόφιλους ἐγκατέστησαν στὴν Ἐλευσίνα.