Ὁ Ναπολεοντίσκος βγῆκε βαρύτατα τραυματισμένος ἀπ’ τὴν Βουλή, κατὰ τὴν ψήφιση τοῦ πολυνομοσχεδίου∙ δὲν εἶναι μόνο ἡ διαρροὴ τῶν δύο ψήφων ἀπ’ τὴν πλειοψηφία του, ὅπως κι ἂν τοὺς βαφτίσει ἡ διαπλοκή, κατόπιν ἐντολῆς του, οὔτε ἡ ὠμὴ παραβίαση τῆς διακρίσεως τῶν ἐξουσιῶν γιὰ τοὺς δύο ὑπουργούς του καὶ ἡ προσβολὴ τῆς ἐθνική μας ἀνεξαρτησίας μὲ τὴν παράκλησή του γιὰ παρέμβαση τῆς Ἀγκέλας Μέρκελ στὴν Νέα Δημοκρατία, ἀλλὰ περισσότερο ἡ αἴσθηση τῆς ἀπολογίας καὶ τῆς πολιτικῆς ὑποχωρήσεως ποὺ ἔδωσαν αὐτὸς καὶ οἱ ὑπουργοὶ στὶς ὁμιλίες τους∙ δὲν ὑπάρχει προηγούμενο στὴν Ἑλληνικὴ Βουλὴ κυβέρνηση νεοκλεγεῖσα νὰ ἔχει τόσο ἡττοπαθῆ παρουσία στὸ πρῶτο νομοσχέδιό της. Συνέπεσε μάλιστα νὰ δημοσιευθοῦν καὶ οἱ προθέσεις της γιὰ κατακόρυφη περιοκοπὴ τῶν συντάξεων πέραν τῆς φοροκαταιγίδας τοῦ νομοσχεδίου∙ οἱ ὑπουργοὶ ἔδωσαν τὴν ἐντύπωση ὅτι εἶναι προσωρινοὶ στὶς καρέκλες τους καὶ ὅτι ἐκτελοῦν ἄνωθεν ἐντολάς. Ὁπωσδήποτε ἐκτελοῦν τὶς ἐντολὲς τοῦ κουαρτέτου, ἀλλὰ μὲ τόσο προκλητικὸ τρόπο δὲν ἔχει ξαναγίνει στὴν πενταετία τῶν μνημονίων, ἀλλὰ οὔτε καὶ στὴν πρώτη μεταπολεμικὴ περίοδο μὲ τὸν Πιουριφόι∙ ἕνα γνωρίζουν στοῦ Μαξίμου, ὅτι τὰ ψέμματα τελείωσαν καὶ ἢ συμμορφώνονται μὲ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ τρίτου μνημονίου ἢ ὁδηγεῖται ἡ χώρα σὲ χρεωκοπία ἐντὸς τῆς Εὐρωζώνης καὶ ἡ κυβέρνηση ρίχνεται στὰ σκυλιά.

Ἡ φοροκαιταιγίδα καὶ ὁ μπαλτᾶς στὶς συντάξεις εἶναι ἀπόρροια τῆς πολιτικῆς ἀντιλήψεως τῆς κυβερνήσεως γιὰ τὰ οἰκονομικὰ καὶ κοινωνικά μας προβλήματα∙ τὰ ἐλλείμματα εἶναι τεράστια, στὸ δημοσιονομικὸ καὶ ἀσφαλιστικό, καὶ ἔχουν ἀφορμὴ τὶς ὑψηλὲς δημόσιες δαπάνες καὶ συντάξεις∙ τὰ αἴτιά τους ὅμως εἶναι ἡ ὕφεση ἡ ὁποία ἐπιδεινώνεται συνέχεια καὶ ἡ συνεπακόλουθη ἀπουσία ἐπενδύσεων, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν μείωση ἐσόδων καὶ τὸν γνωστὸ φαῦλο κύκλο τῆς κρίσεως. Ἡ κυβέρνηση δὲν ἀσχολεῖται, παρὰ περιστασιακὰ καὶ ὅσο τὴν πιέζουν οἱ Εὐρωπαῖοι, μὲ τὰ αἴτια∙ δείχνει σὰν νὰ μὴν ὑπάρχουν στὴν οἰκονομικὴ ζωή, καὶ ρίχνει τὸ βάρος της στὴν ἀφορμή, στὶς περικοπὲς τῶν πάντων. Ἐπειδὴ εἶναι πολὺ δύσκολο τὸ νὰ πιστέψει κανεὶς ὅτι ἔχουν τόση ἄγνοια τῶν οἰκονομικῶν νόμων, ὅταν μάλιστα μερικοὶ ὑπουργοὶ ἔχουν διαπρέψει ὡς καθηγητὲς στὴν Ἑσπερία καὶ ἔχουν κερδίσει ἀρκετὰ ἑκατομμύρια, ὥστε νὰ ξεχνοῦν νὰ δηλώσουν μερικά, ἑπομένως εἶναι ἄλλα τὰ κίνητρα τῶν ἐνεργειῶν τους∙ ἂς μὴν ξεχνᾶμε ὅτι τὸ ἑπτάμηνο ὁ Ζὰν Κλὼντ Γιοῦνκερ βροντοφώναζε γιὰ 35 δις εὐρὼ ἀδιάθετα κονδύλια στὶς Βρυξέλλες καὶ ὀ Ναπολεοντίσκος δὲν ἀνέφερε λέξη στὶς ὁμιλίες τους∙ δὲν ἔγιναν τυχαῖα αὐτά, ὅταν μάλιστα καὶ μετὰ τὶς δεύτερες ἐκλογές, ἀκόμη δὲν ἄρχισαν οἱ διαδικασίες γιὰ ἀπορρόφησή τους. Ὅλα αὐτὰ δείχνουν τὶς πραγματικές τους προθέσεις γιὰ χρεωκοπία τῆς χώρας.

Τὸ μεγάλο πρόβλημα μὲ τὴν κυβέρνηση εἶναι, τὸ ὅτι οἱ Εὐρωπαῖοι γνωρίζουν πλέον ἄριστα τὶς πραγματικές τους προθέσεις καὶ ἔχουν λάβει τὰ μέτρα τους, πολὺ πιὸ αὐστηρὰ ἀπὸ ὅτι τὸ ἑπτάμηνο∙ φυσικὰ σὲ αὐτὸ μετρᾶνε καὶ οἱ ἀλλαγὲς στὴν εὐρύτερη περιοχὴ μὲ τὴν παρέμβαση τῶν Ρώσων στὴν Συρία. Ὅσο κι ἂν ἐπιδίωκαν οἱ ἀτλαντικοὶ κερδοσκόποι τὴν χρεωκοπία τῆς Ἑλλάδος καὶ τὴν διάλυση τῆς Εὐρωζώνης, ἔχουν ἐγκαταλείψει πλέον τὰ σχέδιά τους, λόγῳ τῆς αὐστηρᾶς ἐντολῆς τῆς Οὐάσιγκτον ἡ ὁποία ἀναγνωρίζει τώρα ὅτι εἶναι ἀπαραίτητη ἡ ἑνιαία Εὐρωζώνη, ἔστω καὶ ὑπὸ τὴν ἐπιρροὴ τῆς Γερμανίας∙ ἄλλωστε τὸν τελευταῖο καιρὸ τὰ πασίγνωστα κύμβαλα ἀλαλάζοντα τῶν κερδοσκόπων ἔχουν σιωπήσει καὶ ἔχουν σταματήσει τὶς ἐπιθέσεις τους κατὰ τῆς Γερμανίας καὶ τῆς καγκελαρίου της, τὶς προβλέψεις τους γιὰ χρεωκοπία τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας, ἐνῶ συνεχίζουν νὰ μὴν σχολιάζουν τὰ ἔργα τῶν Τζιχαντιστῶν. Δίδουν τὴν ἐντύπωση ὅτι τὰ ἔχουν κι αὐτοὶ χαμένα, ὅπως καὶ ἡ κυβέρνησή μας. Τυχαῖο εἶναι αὐτὸ ἢ ἀποκαλύπτει τὰ ὑπόγεια ρεύματα; Ἔτσι ὅ,τι γίνεται στὴν χώρα γίνεται μόνο μὲ τὴν παρέμβαση τῶν Εὐρωπαίων, οἱ ὁποῖοι ἀφήνουν τὴν κυβέρνηση νὰ κατατρώγεται μὲ τὰ φορολογικὰ καὶ συνταξιοδοτικά, ἂν καὶ δείχνουν ὅτι δὲν πιστεύουν στὴν ἐπιτυχία τους,
ἀλλὰ προωθοῦν τὴν ἀνακεφαλαιοποίηση τῶν τραπεζῶν.

Τὸ δεύτερο ποὺ γνωρίζουν οἱ Εὐρωπαῖοι εἶναι ὅτι μερικοὶ κλάδοι τῆς οἰκονομίας μας ἄντεξαν παρὰ τὴν λοιμικὴ τῆς ἀριστερᾶς∙ ὁ τουρισμὸς πῆγε καλὰ καὶ ἄφησε σημαντικὰ ἔσοδα -ἄλλο ἂν θὰ εἶχε κάνει ἄλμα, ἂν δὲν εἴχαμε ψηφίσει τὸν ΣΥΡΙΖΑ-, ἡ ψηφιακὴ τεχνολογία τρέχει καλπάζοντας καὶ μερικοὶ κλάδοι προηγμένης τεχνολογίας, συνδεδεμένοι μαζί της, ἐπίσης. Ἑπομένως προωθοῦν τὴν ἀνακεφαλαιοποίηση τῶν τραπεζῶν γιὰ τὴν διευκόλυνση τῶν κλάδων αὐτῶν καὶ τὴν ἐπανεκκίνηση τῆς οἰκονομίας, ἀνεξαρτήτως τῶν προθέσεων τῆς κυβερνήσεως∙ αὐτὴν τὴν ἔννοια ἔχει ἡ δήλωση τοῦ Μάριο Ντράγκι, ὅτι ἡ ἀνακεφαλακοποίηση πρέπει νὰ προχωρήσει ἀνεξαρτήτως τῆς ἀξιολογήσεως. Ἡ φοροκαταιγίδα καὶ οἱ περικοπὲς στὶς συντάξεις ἔχει τριπλὸ πολιτικὸ ἀποτέλεσμα, τὴν ἀποκοπὴ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀπ’ τὶς συμπαγεῖς τάξεις τῶν ψηφοφόρων του, δημοσίων ὑπαλλήλων, συνταξιούχων καὶ ἀγροτῶν, τὴν πρόκληση ρηγμάτων στὸ ἐσωτερικό του, χειρότερων ἀπὸ ἐκεῖνα τοῦ ἑπταμήνου μὲ τὴν ἀριστερὴ πλατφόρμα, καὶ τὴν διεύρυνση τοῦ χάους μεταξὺ τῆς συμπλιτεύσεως καὶ τῆς ἀντιπολιτεύσεως. Ὁ Ναπολεοντίσκος καθιστὰ σαφῆ τὴν ἀδυναμία του τοῦ νὰ ἐπεξαργασθεῖ ἄλλη πολιτικὴ πέραν τῆς πολώσεως, ὅπως τὸ ἔδειξε καὶ μὲ τὴν ὁμιλία του στὴν Βουλή∙ οἱ λίγες φωνὲς στὸ ἐσωτερικὸ τῆς κυβερνήσεως γιὰ διαλλακτικὴ τουλάχιστον στάση δὲν εἰσακούονται. Ἀντίθετα φαίνεται ὅτι ἐπικρατοῦν οἱ ἀκραῖες φωνές∙ οἱ παροικοῦντες ἐν Ἱερουσαλὴμ γνωρίζουν ὅτι εἶναι οἱ φωνὲς τῶν ὑπογείων ρευμάτων.

Τὸ πολιτικὸ γεγονὸς εἶναι, ἡ πλήρης πεποίθηση ἀκόμη καὶ μερικῶν ὑπουργῶν, ὅτι «δὲν περνάει στὴν Βουλὴ τὸ δεύτερο κύμα προαπαιτουμένων» στὶς ἑπόμενες ἑβδομάδες∙ ἄλλωστε ἡ κυβέρνηση ἔχει μείνει μὲ πλειοψηφία 153 βουλευτῶν, ὁπότε δύο τρεῖς τὴν στέλνουν σπίτι της, χωρὶς διέξοδο πλέον δημοψηφίσματα καὶ ἐκλογές. Ὅταν αὐτὸ ἀποτελεῖ ἀντικείμενο τῶν συζητήσεων στοῦ Μαξίμου, ὅπως ἐκμυστηρεύονται οἱ ἴδιοι στοὺς στενούς τους κύκλους, τὸ ἐρώτημα εἶναι, γιατὶ ἐπιμένει ὁ πρωθυπουργὸς στὴν ἴδια πολιτική; αὐτοὶ οἱ κύκλοι δὲν δίδουν ἀπάντηση, ἢ μᾶλλον ἀφήνουν νὰ ἐννοηθεῖ ὅτι δὲν πιστεύουν μὲ τὴν ἑρμηνεία τῶν γεγονότων ποὺ οἱ ἴδιοι ἀντιλαμβάνονται. Ἡ κυβέρνηση ἔχει μόλις ἕνα μῆνα ζωῆς καὶ οἱ περισσότεροι ὑπουργοὶ ἀσχολοῦνται σχεδὸν ἀποκλειστικὰ μὲ τὰ προσωπικά τους ρουσφέστια κι ὅταν ξεχνιοῦνται πιάνουν καὶ καμιὰ κρατικὴ ὑπόθεση∙ οἱ Εὐρωπαῖοι ὅμως ἔχουν διορίσει σὲ κάθε ὑπουργεῖο ἀπὸ ἕναν ἐπιθεωρητὴ καὶ τὸν Ὁλλανδὸ ἀνθύπατο ἐπικεφαλῆς τους, ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται καθημερινὰ στὸν Ζὰν Κλὼντ Γιοῦνκερ∙ δὲν περιμένουν δηλαδὴ τοὺς ἐλεγκτὲς τῆς τρόϊκας γιὰ νὰ ἐνημερωθοῦν. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἔχουν πλήρη καὶ αὐτόματη γνώση τῆς διαχειρίσεως τῶν ὑπουργῶν κι ὄχι ἔμμεση, ὅπως τὴν πενταετία∙ αὐτὸ εἶναι τὸ μοναδικὸ μεγάλο ἐπίτευγμα τοῦ Ναπολεοντίσκου, μᾶς κατέστησε κανονικὴ ἀποικία, χωρὶς καμμία δυνατότητα ἐλιγμῶν. Αὐτὸ ὅμως γίνεται καὶ ὁ βρόγχος στὸν λαιμό του.