Αἱ Ἀθῆναι διεκρίθησαν τόσο διὰ τὰς ἐπιδόσεις των εἰς τὸν πόλεμο, διὰ τὴν ἐλευθερίαν τῆς Ἑλλάδος ἀπ’ τοὺς βαρβάρους, ὅσο καὶ στὰ γράμματα καὶ στὶς τέχνες∙ αὐτὲς παραθέτει στὴν συνέχεια ὁ Πλούταρχος. «Πολλῶν μὲν δὴ καὶ ἄλλων ἡ πόλις ἥδε μήτηρ καὶ τροφὸς εὐμενὴς τεχνῶν γέγονε»∙ καὶ σὲ πολλὲς ἄλλες τέχνες αὐτὴ ἡ πόλις ἔγινε μητέρα καὶ τροφός. «Τὰς μὲν εὑραμένη καὶ ἀναφήνασα πρώτη, ταῖς δὲ δύναμιν προσθεῖσα καὶ τιμὴν καὶ αὔξησιν»∙ σὲ ἄλλες πρώτη αὐτὴ εὕρηκε καὶ προώθησε, ἐνῶ σὲ ἄλλες προσέδωσε δύναμη καὶ τιμὴ καὶ αὔξηση. «Οὐχ ἥκιστα δ’ ὑπ’ αὐτῆς ζωγραφία προῆκται καὶ κεκόσμησται»∙ ὄχι λιγώτερο ἀπ’ αὐτὴν προώδευσε καὶ ὀμόρφηνε ἡ ζωγραφικὴ. «Καὶ γὰρ Ἀπολλόδωρος ὁ ζωγράφος ἀνθρώπων πρῶτος ἐξευρὼν φθορὰν καὶ ἀπόχρωσιν σκιᾶς, Ἀθηναῖος ἦν»∙ διότι καὶ ὁ ζωγράφος Ἀπολλόδωρος, ποὺ πρῶτο βρῆκε τὴν φθορὰ καὶ τὴν ἀπόχρωση τῆς σκιᾶς, ἦταν Ἀθηναῖος.