Ἣν Θουκυδίδης ἱστόρηκεν

Ἀνάλογη πρὸς τὴν ἀναγγελία τῆς νίκης τοῦ Μαραθῶνος πρὸς τοὺς Ἀθηναίους ἦταν ἡ ἀναγγελία τῆς Μαντινείας πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους, τὸ 417 κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Νικείου εἰρήνης∙ εἶχαν ἐπιχειρήσει τότε οἱ Ἀργεῖοι καὶ Ἀθηναῖοι τὴν ἀπόσπαση τῆς Μαντινείας ἀπ’ τὴν Πελοποννησιακὴ συμμαχία. «Ὅπου γε Λακεδαιμονίους φασὶ τῷ τὴν ἐν Μαντινεία φράσαντι νίκην»∙ ὅπου λοιπὸν πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους λένε ὅτι ἀνήγγειλε ὁ ἀγγελιοφόρος τὴν νίκη τῆς Μαντινείας. «Ἣν Θουκυδίδης ἱστόρηκεν, εὐαγγέλιον ἐκ φιδιτίου κρέας ἀποστεῖλαι;» τὴν ὁποία ἐξιστόρησε ὁ Θουκυδίδης, ὅτι ἀπέστειλε ὡς ἀναγγελία κρέας γιὰ τὰ κοινὰ συσσίτια τῶν Σπαρτιατῶν; «Καὶ μὴν οἱ συγγράφοντες ἐξάγγελοί τινές εἰσι τῶν πράξεων εὔφωνοι καὶ τῷ λόγῳ διὰ τὸ κάλλος καὶ τὴν δύναμιν ἐξικνούμενοι»∙ ἀλλὰ καὶ οἱ συγγράφοντες τὴν ἱστορία εἶναι ἀναγγελεῖς τῶν πράξεων μὲ καλὴ φωνὴ ποὺ ἀπ’ τὸ κάλλος της ἀντλοῦν τὴν δύναμη. Ὁ Θουκυδίδης ὑπογραμμίζει τὴν μουσικὴ ἁρμονία.