Τὸ ἀντιισλαμικὸ μέτωπο στὴ Συρία συναρμόζεται πολὺ δύσκολα, διότι μετροῦν τὰ συμφέροντα τῶν μεγάλων δυνάμεων∙ στὸ Συμβούλιο Ἀσφαλείας ἔχουν ὑποβληθεῖ γαλλικὸ καὶ ρωσικὸ σχέδιο ψηφίσματος, μὲ οὐσιαστικὴ διαφορὰ στὸν ρόλο τοῦ Μπασὲρ Ἀσσάντ, ἀλλὰ οἱ ἀνάγκες τοῦ πολέμου ἐπιβάλλουν τὴν συνεργασία. Παρίσι καὶ Οὐάσιγκτον ἔχουν ἀλλάξει στάση καὶ ἀναγνωρίζουν, ὅτι οἱ ρωσικοὶ ἀεροπορικοὶ βομβαρδισμοὶ ἀποτελοῦν τὸν κύριο παράγοντα συντριβῆς τοῦ χαλιφάτου∙ ἤδη σὲ στρατιωτικὸ ἐπίπεδο συνεργάζονται πλήρως, μὲ τοὺς Ρώσους ἔχειν τὸν πρῶτο λόγο. Οἱ διπλωμάτες πιστεύουν ὅτι θὰ ἐπιτευχθεῖ συμφωνία στὸν ΟΗΕ, διότι εἶναι ἀπαραίτητο τὸ ψήφισμα γιὰ τὴν ἀποστολὴ χερσαίων δυνάμεων στὴν Συρία∙ ἄλλωστε ἡ Γερμανία καὶ ἄλλοι θὰ στείλουν στρατεύματα μόνο μὲ ἀπόφαση τοῦ ΣΑ. Ὅσο γιὰ τὴν ἑπόμενη μέρα οἱ Δυτικοὶ φοβοῦνται ὅτι ὁ Σύριος πρόεδρος θὰ εἶναι ὁ κερδισμένος, διότι ἤδη οἱ δυνάμεις του προελαύνουν, ἐνῶ οἱ Τζιχαντιστὲς ἐγκαταλείπουν τὸ ὀχυρό τους Ράκκα.