Στὸν ἀσφυκτικὸ κλοιὸ τῶν πιέσεων, γιὰ τὴν ψήφιση τῶν ὑπολοίπων οἰκονομικῶν μέτρων, ἀσφαλιστικὸ καὶ ἀγροτικὸ τουλάχιστον, καὶ τῶν ἐσωκομματικῶν ἀντιδρἀσεων, βρίσκεται ἡ κυβέρνηση∙ τὰ ἐσωκομματικὰ τῆς Νέας Δημοκρατίας δὲν θεωροῦνται ἐπαρκὴς διέξοδος, ἔστω κι ἂν τὰ χρησιμοποίησε ὁ Ναπολεοντίσκος. Ὁ προϋπολογισμὸς προβλέπει νέες φορολογίες 5,7 δις εὐρώ, ἐνῶ τὸ κουαρτέρο θέτει ὡς ἀπαραίτητο ὅρο, γιὰ τὴν συζήτηση τοῦ χρέους καὶ τὴν ἐκταμίευση τῶν ἄλλων δόσεων, τὴν ψήφιση τοῦ ἀσφαλιστικοῦ καὶ τοῦ ἀγροτικοῦ∙ οἱ ἀντιδράσεις εἶναι ὀξύτατες καὶ δὲν ἀντισταθμίζονται μὲ ἐκτροπὲς στὴν ἀντιπολίτευση. Πολλοὶ κυβερνητικοὶ βουλευτὲς προειδοποιοῦν, ὄχι μόνο τῆς πρωτευούσης ἀλλὰ καὶ τῆς ἐπαρχίας χειρότερα, ὅτι δὲν πρόκειται νὰ τὰ ψηφίσουν∙ ὁ ἔλεγχος τῶν Εὐρωπαίων καὶ τῶν Ἀμερικανῶν γιὰ τὶς διασυνδέσεις τρομοκρατικῶν κυκλωμάτων μὲ τοὺς παρακρατικούς μας μηχανισμοὺς θεωρεῖται πιὸ ἐπικίνδυνη βόμβα ἀπ’ τὰ οἰκονομικά. Οἱ μεγάλοι δὲν πρόκειται νὰ εἶναι ἐλαστικοὶ στὸ θέμα. Μᾶλλον τὸ ἀντίθετο.