Ἁπτὴ παράδοση ἄνευ ὅρων, χωρὶς ἀντίκρυσμα

Ὁ Ναπολεοντίσκος, σὲ κατάσταση πανικοῦ καὶ ταραχῆς ἐν κρανίῳ, προχώρησε στὴν ἄνευ ὅρων παράδοσή του στὴν ἀντιπολίτευση στὸ Συμβούλιο τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν, ἀλλὰ χωρὶς κανένα οὐσιαστικὸ ἀντίκρυμα∙ ἡ σύγκλησή του ἔγινε αἰφνιδίως καὶ χωρὶς τὴν κατάλληλη προετοιμασία, γεγονὸς ποὺ ἀποδεικνύει ὅτι –πέραν τῆς γνωστῆς ἀσχετοσύνης του μὲ τὴν πολιτικὴ τριβή-, βρίσκεται κάτω ἀπὸ ἀφόρητη πίεση, ἀπὸ ἄλλους παράγοντες. Αὐτοὶ εἶναι δύο, τὰ δημοσιονομικά, ποὺ δὲν καλύπτονται μὲ τίποτε, καὶ τὰ τρομοκρατικά∙ τὰ πρῶτα φαίνονται σοβαρώτερα στὰ ἐσωτερικά μας πρὸς τὸ παρόν, διότι τὸ ἀσφαλιστικὸ δὲν ψηφίζεται, ἀλλὰ τὰ τρομοκρατικὰ προσλαμβάνουν ἐκρηκτικὲς διαστάσεις, μὲ τὶς ἔρευνες τῶν Γάλλων, στὰ πλαίσια ἑνοποιήσεως τῶν εὐρωπαϊκῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν, γιὰ τὶς διασυνδέσεις τοῦ ἀριστεροῦ παρακράτους μὲ τὴν διεθνῆ καὶ ἐπιχώρια τρομοκρατία. Ἤδη στὸν ἔγκυρο εὐρωπαϊκὸ τύπο δημοσιεύονται πληροφορίες, ὅτι δὲν εἶναι τουλάχιστον πειστικὲς οἱ ἀπαντήσεις τῶν Ἑλλήνων στὶς ἔρευνες τῶν Εὐρωπαίων, ἂν ὄχι τίποτε ἄλλο πρὸς τὸ παρόν. Ἡ κυβέρνηση ξεχνάει φαίνεται ἢ κάνει πὼς ξεχνάει, ὅτι ἡ Εὐρώπη βρίσκεται σὲ κανονικὸ πόλεμο μὲ τὴν ἰσλαμικὴ τρομοκρατία καὶ τὶς ὅποιες παραφυάδες της∙ δὲν πρόκειται νὰ ἐπιτρέψει σὲ μιὰ μικρὴ χώρα, πολὺ περισσότερο ὅταν εἶναι ἑταῖρος της, τὴν ἄμεση ἢ ἔμμεση ὑπονόμευση τῆς ἐσωτερικῆς της ἀσφάλειας.

Ὅποια ἑρμηνεία κι ἂν πάρει κανείς, ἡ πολιτικὴ ἀπομόνωση τῆς κυβερνήσεως στὴν Εὐρώπη εἶναι πασιφανής∙ ἡ κατάσταση γίνεται ἀκόμα χειρότερη, διότι βρισκόμαστε στὰ πρόθυρα χρεωκοπίας ὑπὸ τὸ τρίτο μνημόνιο, χειρότερο τῶν δύο προηγουμένων, καὶ ἔχουμε ἀπόλυτη ἀνάγκη τῶν κονδυλίων του. Ἡ κοινωνικὴ ἔκρηξη ἐκδηλώνεται καθημερινὰ στοὺς δρόμους καὶ οἱ συγκρούσεις στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ κορυφώνονται, ἀλλὰ ἡ διαπλοκὴ πάσχει ἀπὸ ἀβλεψία∙ ὁ πρωθυπουργὸς ἔχει καταλάβει ὅτι οἱ πολιτικὲς ἐξελίξεις ἔχουν ξεφύγει τοῦ ἐλέγχου του καὶ προβαίνει σὲ ἀπεγνωσμένες κινήσεις. Ἀποδεικνύεται ὅτι εἶναι ἀνεπίδεκτος μαθήσεως, διότι δὲν εἶχε τὴν πρόνοια, ὅταν τὸ Θέρος τὸν εὐνόησαν κάπως οἱ ἐλιγμοί του, μὲ τὸ δημοψήφισμα καὶ τὶς ἐκλογές, νὰ προγραμματίσει τὴν ἀντιμετώπιση τῶν δυσχερῶν περιστάσεων ποὺ ἀκολουθοῦσαν μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια∙ συμπεριφέρθηκε μὲ ὑπεροψία καὶ μέθη, ὁπότε, «μόνο τὰ μαῦρα ταιριάζουν στὴν Ἠλεκτρα». Οἱ δυνατότητες ἐλιγμῶν του εἶναι ἀπὸ ἐλάχιστες ἕως μηδαμινές∙ ἀπαιτοῦν, οἱ συνθῆκες καχυποψίας καὶ πλήρους προσωπικῆς ἀνυποληψίας, ἐξαιρετικὴ εὐφυΐα καὶ γνώση τῆς ἱστορίας καὶ τῆς διπλωματίας. Τὰ ἐφόδια αὐτὰ δείχνει ὅτι δὲν τὰ διαθέτει ὁ Ναπολεοντίσκος∙ διαφορετικά, πρὸ τῶν αὐστηρότατων παρατηρήσεωντοῦ Βενιαμὶν Νετανιάχου καὶ τὶς σαφέστατες αἰχμὲς τῶν Εὐρωπαίων γιὰ τὴν τρομοκρατία, θὰ φρόντιζε νὰ καλλιεργήσει τὸ ἐσωτερικὸ μέτωπο. Ὁ πρωθυπουργὸς ἔχει πολλὲς δυνατότητες, ἀλλὰ χρειάζεται ἱκανότης ἀξιοποιήσεώς των. Αὐτὸ τοῦ λείπει πρωτίστως.

Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ ὅμως πρέπει νὰ ἀναγνωρίσουμε ὅτι ἦταν ἀναμενόμενη ἡ ἐξέλιξη, διότι στὰ διεθνῆ προστίθενται τρία μέτωπα στὸ ἐσωτερικό∙ πρῶτο, ἡ ἐξέγερση στὸν ΣΥΡΙΖΑ γενικεύεται καὶ δὲν διαφαίνεται στὸν ὁρίζοντα δύναμις ἱκανὴ γιὰ τὴν καταστολή της ἢ τουλάχιστον τὸν περιορισμό της∙ στὶς ὅποιες συσκέψεις ἔγιναν, γιὰ τὰ κρίσιμα θέματα ὅπως τὸ ἀσφαλιστικό, γιὰ τυχαίους λόγους δὲν σφιχταγκαλιάστηκαν γιὰ νὰ δείξουν τὴν ἀγάπη τους, ἐνῶ οἱ διαδηλώσεις κλιμακώνονται σὰν νὰ εἶναι κυβέρνηση πολλῶν ἐτῶν καὶ μὲ ξεχασμένη τὴν λαϊκὴ ἐντολή. Δεύτερο, οἱ βουλευτὲς διαφοροποιοῦνται ἐμφανῶς καὶ ἤδη ὑπερβαίνουν τὰ δάκτυλα τῆς μιᾶς χειρὸς ὅσοι δημοσίᾳ δηλώνουν ὅτι θὰ καταψηφίσουν τὸ ἀσφαλιστικὸ τουλάχιστον, χώρια τὰ πονηρὰ σκυλιά∙ στοῦ Μαξίμου τὸ ὁμολογοῦν πλέον ὅτι τὰ μέτρα δὲν περνᾶνε καὶ ὅτι βρίσκονται στὴν ἴδια κατάσταση μὲ τὸν Ἰούνιο. Τρίτο, οἱ νάρκες τοῦ τρομοκρατικοῦ εἶναι μᾶλλον χειρότερες στὴν κυβέρνηση κι ἀπ’ τὸν ἔλεγχο τῶν διασυνδέσεων ποὺ ἐρευνοῦν οἱ Εὐρωπαῖοι∙ ὁ ἀκροδεξιὸς ἑταῖρος ζητάει ἐπιμόνως τὴν ἀπομάκρυνση τοῦ διοικητοῦ τῆς ΕΥΠ, διότι, λέγεται, ὅτι, ὡς ὑπουργὸς Ἀμύνης, κάποιες ἀπόρρητες πληροφορίες ἔχει, ἐνῶ ἡ ἀνάκριση γιὰ τὶς καταγγελίες τοῦ Γιάννη Πανούση συνεχίζονται. Οἱ Ἀμερικανοὶ καὶ οἱ Εὐρωπαῖοι ἔχουν δείξει ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον γιὰ τὶς καταγγελίες αὐτές, καὶ ἡ σφαγὴ στὸ Παρίσι τὸ ἔχει καταστήσει πιὸ ἐπίκαιρο.

Ἡ ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης στὴν οἰκονομία εἶναι τὸ πιὸ ἐπεῖγον θέμα∙ οἱ ξένοι καὶ οἱ ἐγχώριοι οἰκονομικοὶ παράγοντες ἔχουν πεισθεῖ ἀπολύτως ὅτι, αὐτὴ ἡ κυβέρνηση εἴτε δὲν θέλει εἴτε δὲν μπορεῖ, ὁπότε τὸ ἴδιο πρᾶγμα εἶναι, νὰ ἀποκαταστήσει τὴν ἐμπιστοσύνη στὴν οἰκονομία∙ ἀδυνατεῖ νὰ καλλιέργήσει τὴν ἀτμόσφαιρα ἐκείνη ποὺ θὰ ἐνθαρρύνει τὸν παπποῦ ἢ τὴν γιαγιὰ νὰ ἀνοίξουν τὸ πουγκί τους καὶ νὰ δώσουν βοήθεια στὸν ἐγγονὸ ποὺ ἀγωνίζεται γιὰ νὰ ἐπιβιώσει καὶ στὸν ἀποταμιευτὴ ποὺ ἔχει τὰ λεφτά του στὸ ἐξωτερικὸ ἢ κάπου κρυμμένα νὰ τὰ ρίξει στὴν ἀγορά. Ὅσο ἡ κυβέρνηση δὲν ἐμπνέει ἐμπιστοσύνη, τόσο θὰ ἀποτραβιέται ἀπ’ τὴν ἀγορὰ κάθε εὐρὼ ποὺ δὲν τὸ ἔχουν ἀπόλυτη ἀνάγκη∙ ἴσως ὁ Ναπολεοντίσκος δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ τὸ καταλάβει, ἂν καὶ ἡ ἐπίσκεψή του στὸν Γιάννη Στουρνάρα σὲ αὐτὸ ἀπέβλεπε, ἀλλὰ δὲν ἔπεισε κανέναν. Ἡ ἀνακεφαλαιοποίηση τῶν τραπεζῶν, μὲ τὸν τρόπο καὶ τὸν χρόνο ποὺ ἔγινε ἐπιτείνει τὶς ἀνησυχίες τῶν οἰκονομικῶν κύκλων∙ πρόκειται γιὰ τὴν χειρότερη ληστεία τοῦ ἐλληνικοῦ πλούτου στὴν τρισχιλιετῆ ἱστορία μας∙ εἶναι χειρότερη κι ἀπὸ ἐκείνη τοῦ Χρηματιστηρίου. Ξεπουλήθηκαν οἱ τράπεζες στοὺς κερδοσκόπους γιὰ ἕνα δύο τέσσερα λεπὰ τὴν μετοχὴ καὶ συνολικὸ ποσό κάπου ὀκτακόσια ἑκατομμύρια, ὅταν ἡ περιουσία τους ἕνα ἔτος πρὶν ἀνέρχονται σὲ 34 δις εὐρώ.

Ἡ ληστεία αὐτὴ εἶναι γνωστὴ στοὺς οἰκονομικοὺς κύκλους καὶ στοὺς βουλευτές∙ καθυστέρησε ἡ κυβέρνηση ἐπὶ δίμηνο περίπου τὴν ἀνακεφελαιοποίηση καὶ οἱ μετοχὲς κατέρρευσαν, ὁπότε τὶς ξεπούλησε βιαστικὰ βιαστικὰ γιὰ νὰ ἀποφύγει τὴν περικοπὴ τῶν καταθέσεων τὸ νέο ἔτος. Τὸ προβάλλει μάλιστα αὐτὸ ὡς ἐπιχείρημα, ἀλλὰ δὲν λέει ὅτι εἶναι ἀποτέλεσμα ἀποκλειστικὰ τῶν ἐσκεμμένων καθυστερήσεών της∙ κάποιοι γνώριζαν τὰ σχέδια καὶ ἦταν ἕτοιμοι γιὰ τὶς κινήσεις τους. Στὴν πράξη ξεπουλήσαμε στοὺς κερδοσκόπους ὁλόκληρη τὴν οἰκονομία, διότι στὴν ψηφιακὴ ἐποχὴ οἱ τράπεζες ἐλέγχουν τὰ πάντα∙ ἔτσι, ὄχι μόνο «δώσαμε ὅλα τὰ σπίτια στοὺς τραπεζίτες», ἀλλὰ καὶ τὶς ἐπιχειρήσεις καὶ τὸ μέλλον μας. Φυσικά, τὰ στοιχεῖα αὐτὰ ὑπάρχουν καὶ θὰ διερευνηθοῦν ἀπ’ τὴν ἑπόμενη κυβέρνηση καὶ μάλιστα ἐξονυχιστικά, διότι ἡ μεθόδευση ἦταν χειρότερη ἀπὸ ἐκείνη τοῦ Χρηματιστηρίου καὶ ἡ ἀγορὰ βοᾶ γιὰ τοὺς ἡμετέρους∙ ἡ ἀνακεφαλαιοποίηση ἦταν ἡ κορυφὴ τοῦ σχεδίου, μὲ τὴν ἄρνηση ὁλοκληρώσεως τῆς ἀξιολογήσεως, τὴν προετοιμασία τῆς χρεωκοπίας τῆς χώρας, τὸ κλείσιμο τῶν τραπεζῶν καὶ τὸ τρίτο μνημόνιο. Δύο πράγματα δὲν εἶχαν προβλέψει στοῦ Μαξίμου, τὴν μεταστροφὴ τοῦ κόσμου ἀπ’ τὴν ἑπομένη τῶν ἐκλογῶν καὶ τὶς τρομοκρατικὲς ἐπιθέσεις στὸ Παρίσι, μὲ τὴν ἀναπόφευκτη ἑνοποίηση τῶν εὐρωπαϊκῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν∙ ἡ σύγκληση τοῦ Συμβουλίου τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν ἦταν ἡ σπασμωδικὴ ἀντίδραση τοῦ Ναπολεοντίσκου.