Ἡ κυβέρνηση γιὰ δύο πράγματα τρέχει αὐτὲς τὶς μέρες, γιὰ τὴν τακτοποίηση τῶν ἐκκρεμοτήτων πρὸς τοὺς ἡμετέρους, ὀπαδοὺς καὶ μεγαλοεργολάβους, καὶ γιὰ τὴν δικαιολόγηση ἀπέναντί τους, γιὰ ὅποια ἀδυνατοῦν νὰ ἀνταποκριθοῦν∙ στὴν πρώτη κατηγορία ἐντάσσονται, οἱ αὐξήσεις, ἔστω καὶ στὸ ἀπώτερο μέλλον, στοὺς δημοσίους ὑπαλλήλους καὶ οἱ προνομιακὲς διατάξεις γιὰ τοὺς συμβούλους τῶν ὑπουργῶν, ὅπως ἔκαναν μόνο οἱ συνταγμαγτάρχες πρὶν χάσουν τὴν ἐξουσία. Ἔτσι τότε ἐπανέφεραν τὴν σύνταξη στοὺς πρώην βουλευτὲς καὶ γραμματεῖς ὑπουργείων, ἔστω καὶ γιὰ λίγους μῆνες∙ πῆραν λεφτὰ καὶ κάποιοι ταλαίπωροι ἀριστεροὶ ποὺ εἶχαν ἐκλεγεῖ βουλευτὲς γιὰ ἕνα ἑξάμηνο μόνο. Στὴν δεύτερη, ἡ ὀργὴ τοῦ ὑπουργοῦ γιὰ τὴν παραχώρηση τῶν ἀεροδρομίων∙ ἀλλοῦ τὰ εἶχε ὑποσχεθεῖ.