Ὁ Ναπολεοντίσκος δείχνει ὅτι ἔχει προχωρήσει σὲ παράδοση ἄνευ ὅρων στὰ ὅλα τὰ θέματα, ἐνθικὰ καὶ ἐσωτερικά, στὴν ἀντιπολίτευση καὶ στοὺς Εὐρωπαίους, καὶ ἐνδιαφέρεται μόνο γιὰ τὴν προσωπική του ἐπιβίωση∙ στὸ Πολιτικὸ Συμβούλιο τῶν ἀρχηγῶν ὑποχώρησε σὲ ὅλα, ἄλλο ἂν δὲν τὰ τηρήσει, ὅπως προέβλεψε ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης, ἐνῶ στοὺς πολιτικοὺς κύκλους γεννᾶται τὸ ἐρώτημα, τὸ ἐὰν ἔχει τὴν γνώση, ἀλλὰ καὶ τὴν βούληση προασπίσαι τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα στὸ Εὐρωσυμβούλιο καὶ στὸ συμβούλιο μὲ τοὺς Τούρκους τὴν Τρίτη στὴν Σμύρνη. Ὅλοι οἱ ἀρχηγοὶ ἔφυγαν μὲ τὴν ἐντύπωση, ὅτι δὲν ἔχει μελετήσει σὲ βάθος τοὺς φακέλους -ὅπως φάνηκε καὶ μὲ τοὺς ἀγρότες, ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἐσωτερικὸ θέμα-, οὔτε ἔχει συναίσθηση γιὰ τὴν ἰδιαίτερη βαρύτητα ἑκάστου προβλήματος∙ στὸ κλειστὸ συμβούλιο φαίνονται καθαρώτερα οἱ δυνατότητες τοῦ καθενὸς καὶ ἡ ἄνεσή του στὸ χειρισμὸ τῶν διαφόρων θεμάτων. Ὅλοι τους τρόμαξαν, διότι στὰ προηγούμενα συμβούλια ἦταν γενικὴ ἡ συζήτηση, μένουμε στὴν Εὐρωζώνη ἢ ὄχι, καὶ δὲν ἀφοροῦσε λεπτομέρειες, ὅπως ἀπαιτεῖ τὸ μεταναστευτικό∙ ἡ ἐπίθεση μάλιστα κατὰ τῆς ἀντιπολιτεύσεως ἀπ’ τὴν καμαρίλα τοῦ Μαξίμου δείχνει ὅτι ἦταν προσχεδιασμένη, ἀλλά, ἐπειδὴ δὲν ἔπιασε στὴν κοινὴ γνώμη, ἐγκαταλείφθηκε. Ἀποδεικνύεται πλέον ὁλοφάνερα ὅτι εἶναι ἕτοιμος πρὸς ἀναχώρησιν…
Ἡ συγκρότηση γύρω του πιστῶν ὀπαδῶν του, μὲ μοναδικὸ κριτήριο τὴν ἀφοσίωσή τους πρὸς τὸ πρόσωπό του -ὅπως κάνουν καὶ ὅλοι οἱ ὑπουργοί-ἀποτελεῖ ἀτράνταχτη ἀπόδειξη ὅτι βλέπουν ἐπικείμενες τὶς πολιτικὲς ἐξελίξεις∙ ὅταν ὁ νέος του σύμβουλος προβάλλει ὡς προσόν του τὴν συμμετοχή του στὰ Δεκεμβριανά, δηλαδὴ ἐπιβεβαιώνει ὅτι ἦταν οἱ συγκροτημένες ὁμάδες τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ποὺ συνέβαλαν στὴν καταστροφή, στέλνει μήνυμα σὲ ὅλους τοὺς συντρόφους του γιὰ συστράτευση μὲ τὸν πρωθυπουργό. Τὸ ποιὸς θὰ εἶναι ὁ σκοπὸς αὐτῆς τῆς συστρατεύσεως εἶναι τὸ ἐρώτημα, διότι εἶναι γνωστὸ τὸ ποιοὶ εἶναι οἱ ἐγκέφαλοι τῶν κουκουλοφόρων, δὲν χρειάζονται ἄλλες ἀποδείξεις∙ ὁ Ναπολεοντίσκος βλέπει τὴν διάλυση τοῦ κομματικοῦ του μηχανισμοῦ καὶ τὴν ἐξέγερση τοῦ κόσμου -ἄλλο ἂν ὑποχώρησε κάπως λόγῳ τοῦ προσφυγικοῦ, ἀλλὰ ὅπου ἀκούσουν οἱ πολῖτες ὅτι παρουσιάζεται ὑπουργὸς ἢ κυβερνητικὸς βουλευτὴς τρέχουν καὶ τὸν προπηλακίζουν- καὶ ἀναζητάει μηχανισμοὺς ἀμύνης. Στρέφεται, ὅπως ὅλοι οἱ τύραννοι στοὺς πραιτωριανούς του καὶ τοὺς μαζεύει στὸ Μαξίμου, γιατὶ ἀμφιβάλλει, ἂν πολλοὶ ὑπουργοί του τὴν κρίσιμη ὥρα θὰ βρεθοῦν δίπλα του. Ὅσα καταγγέλλει ἡ Εἰσαγγελέας Γεωργία Τσατάνη κατὰ τοῦ ἀναπληρωτοῦ ὑπουργοῦ Δικαιοσύνης εἶναι πρωτοφανῆ∙ σὲ οἱαδήποτε δημοκρατικὴ χώρα θὰ παρητεῖτο ὁ ὑπουργός, ἂν ὄχι καὶ ὁ πρωθυπουργός, ἐνῶ συνεχίζονται οἱ ἀποκαλύψεις γιὰ τὶς σχέσεις του μὲ τὸν μεγαλοεκδότη, ὄχι τὸν μόνο…
Ἡ πλήρης ἀπομόνωση στὴν Εὐρώπη καὶ στὸ ἐσωτερικὸ τῆς χώρας εἶναι τὸ κύριο χαρακτηριστικὸ τοῦ πρωθυπουργοῦ∙ ἡ Ἀγκέλα Μέρκελ στηρίζει, μὲ τὶς ἀποφασιστικὲς παρεμβάσεις της τὴν Ἑλλάδα καὶ μέσῳ αὐτῆς τὴν Εὐρωζώνη, τὴν κοινοτικὴ συνοχή. Γνωρίζει ἄριστα ὅτι ἡ ἐφαρμογὴ τῆς Συνθήκης Σένγκεν συνεπάγεται τὴν αὐστηρὴ φύλαξη τῶν συνόρων καὶ δὲν ἀσπάζεται τὴν ἄποψη τοῦ Ναπολεοντίσκου, ὅτι δὲν ὑπάρχουν θαλάσσια σύνορα, τὸ ἀντίθετο μάλιστα∙ γι΄ αὐτὸ καὶ θέτει τόσο ἐπίμονα τὴ ζήτημα τῆς πατάξεως τῶν διακινητῶν, διότι αὐτοὶ ἀπειλοῦν τὰ εὐρωπαϊκὰ σύνορα, μὲ τὴν ἀνοχὴ καὶ τὴν συνεργασία τῶν τουρκικῶν ἀρχῶν. Ἀλλὰ ἡ πάταξή τους εἶναι θέμα συντονισμοῦ τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν ὅλων καὶ γι’ αὐτὸ ζήτησε τὴν παρέμβαση τοῦ ΝΑΤΟ, διότι μόνο ἡ ἀτλαντικὴ συμμαχία διαθέτει τοὺς κατάλληλους μηχανισμοὺς μυστικῶν ὑπηρεσιῶν∙ τὸ ΝΑΤΟ, δηλαδὴ οἱ Ἀμερικανοί, ἀρνήθηκε καὶ οἱ δουλέμποροι ἁλωνίζουν. Τὸ ἐνδιαφέρον εἶναι ὅτι ἀρνήθηκε καὶ ὁ πρωθυπουργός μας, ἐπιβεβαιώνοντας τὶς ἀτλαντικὲς ἐξαρτήσεις του, ἡ ΚΥΠ ἀδρανεῖ τουλάχιστον στὸ θέμα τῶν διακινητῶν, ἂν δὲν κάνει τίποτε ἄλλο, ἀλλὰ αὐτὸ θὰ τὸ μάθουμε ἀργότερα. Κάποιοι ἀρχηγοὶ ἔθεσαν τὸ θέμα στὸ συμβούλιο, ἀλλὰ ὁ Ναπολεοντίσκος δὲν ἀπάντησε, οὔτε ὅταν ἐπανῆλθε τὸ ζήτημα γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν δουλεμπόρων∙ ὅλοι κατάλαβαν ὅτι κρύβει πολλὰ καὶ πρόβαλαν περισσότερες ἐγγυήσεις στὸ κοινὸ ἀνακοινωθέν.
Ἡ ἀπονέκρωση τῆς οἰκονομίας ἀποτελεῖ πρόσθετο παράγοντα ἐπιδεινώσεως τῶν ἐθνικῶν μας θεμάτων∙ ἡ ἀξιολόγηση ἔχει παραπεμφθεῖ στὶς ἑλληνικὲς καλένδες, ἐπειδὴ ἡ κυβέρνηση γνωρίζει ὅτι οἱ πολλὲς ὑποχωρήσεις ποὺ ἔχει κάνει δὲν περνοῦν ἀπ’ τὴν Βουλή, ἐνῶ καὶ τὸ κουαρτέτο δὲν δείχνει νὰ βιάζεται καὶ πολύ. Γνωρίζει ἄριστα, ὅτι οἱ μισθοὶ καὶ οἱ συντάξεις τοῦ Μαρτίου πληρώνονται καὶ δὲν πληρώνονται, ἐνῶ ἀρχίζουν καὶ τὰ πολλὰ ὁμόλογα πρὸς ἐξόφληση∙ ὁ λογαριασμὸς ἔρχεται καὶ ἡ ἐπανάληψη τῆς περυσινῆς διελκυστίνδος δὲν γίνεται, κάποια στιγμὴ πρέπει νὰ ἀποφασίσει, ὅσο δειλὸς κι ἂν εἶναι. Κι ἂν δὲν μπορεῖ, τότε ἀποχωρεῖ κι ἀφήνει τὴν Ἑλλάδα σὲ οἰκονομικὰ ἐρείπια καὶ τὸ κράτος διαλυμένο, ἐνῶ στὸν ΣΥΡΙΖΑ θὰ ψάχνονται νὰ δοῦν ἂν ἔμεινε κανένας∙ τὸ τέλος του προδιαγράφεται ὅμοιο μὲ ἐκεῖνο τῆς δικτατορίας, ἀλλὰ εἶναι ἄγνωστος ὁ βαθμὸς τῆς καταστροφῆς, κυρίως τῆς ἐθνικῆς. Ἄν τὴν ἀποφύγουμε, αὐτὸ θὰ ὀφείλεται στὴν Ἀγκέλα Μέρκελ, γιὰ τὴν παραμονή μας στὴν Εὐρωζώνη, καὶ στὸν Βλαδίμηρο Ποῦτιν, μὲ τὴν ἐπέμβασή του στὴν Συρία. Ἄλλωστε ὁ Βόλφνγκανγκ Σώυμπλε ἦταν σαφέστατος, «τὸν εἶχα προειδοποιήσει, εἶπε, προεκλογικά, ἀλλὰ δὲν μὲ ἄκουσε καὶ πλήρωσε τρομερὸ τίμημα ὁ ἑλληνικὸς λαός». Ὅλα ἐδῶ πληρώνονται∙ ἡ ἄνοδος στὴν ὁλοκληρωτικὴ ἐξουσία εἶναι σχετικὰ εὔκολη, ἀλλὰ ἡ ἀποχώρηση, διδάσκει ἡ ἱστορία, εἶναι τὸ δύσκολο πρόβλημα.
Τὸ παρήγορο γιὰ τὴν Ἑλλάδα εἶναι ὅτι ἡ ἀντιπολίτευση ἐμφανίσθηκε ἑνιαία στὸ Πολιτικὸ Συμβούλιο, τουλάχιστον τοῦ φιλοευρωπακοῦ τόξου, καὶ ἰσχυρή, καθὼς ἐπέβαλε τὶς ἀπόψεις της∙ ἡ σύγκλισή τους στὰ κρίσιμα θέματα, μεταναστευτικό, ἐθνικά, ἀξιολόγηση, φάνηκε μὲ τὸν πρωθυπουργὸ μόνο του ἀπέναντί τους. Ἔδωσε τὴν εἰκόνα τοῦ οὐραγοῦ τῶν ἄλλων∙ ἀκόμη καὶ ἡ διαπλοκὴ ξέχασε ὅσα ἔλεγε πρὸ διμήνου ὅτι ἐλέγχει τὴν πολιτικὴ δυναμική. Ἡ ἀνάδειξη τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη στὴν προερδία τῆς Νέας Δημοκρατίας καὶ ὁ μειλίχιος, ἀλλὰ πειστικὸς καὶ σαφής, πολιτικός του λόγος, ἔπεισε τὸν κόσμο, ὅπως καταγράφεται ἀκόμη καὶ στὶς χαλκευμένες δημοσκοπήσεις∙ ἡ μεταστροφὴ τοῦ λαοῦ εἶναι ἐμφανέστατη, ὄχι μόνο στὴν ὁμολογία του, «τί ψηφίσαμε!» ἀλλὰ καὶ στὶς ἀντιδράσεις του ὅπου συναντήσει κυβερνητικὸ ἐκπρόσωπο. Δὲν ἔχουν ξανασυμβεῖ στὴν νεοελληνικὴ ἱστορία σὲ παρόμοιο βαθμὸ προπηλακισμοί∙ ἡ ἀποδιάλυση κυβερνητικοῦ κόμματος μέσα σὲ τέσσερες μῆνες δὲν ἔχει ξαναγίνει∙ ὅλοι φεύγουν κι ἀναζητοῦν στέγη στοὺς γύρω τους. Ὁ φόβος τῆς λογοδοσίας ἔχει γίνει ἐφιάλτης γιὰ τὸν Ναπολεοντίσκο∙ τόσα λίγα ἀπὸ πολιτικὴ ζωὴ γνωρίζει, ὅτι ὁ ἑπόμενος πρωθυπουργός -ὄχι ὁ μεταβατικὸς γιὰ λίγους μῆνες, γι’ αὐτὸ καὶ ἐμφανίζονται κάποιοι ὑποψήφιοι, ἀλλὰ μᾶλλον ὁ Γιάννης Στουρνάρας θὰ εἶναι- εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ καταλογίσει τὶς εὐθύνες, διαφορετικὰ δὲν δέχεται ὁ λαὸς πρόσθετες θυσίες, ὅταν προδιαγράφεται ὅτι θὰ εἶναι πολλές.