Ἡ τακτικὴ τῆς πολώσεως ἔχει τὶς ἄμεσες ἐπιπτώσεις της καὶ στὸν ἐμπνευστή της, παρ’ ὅλο ὅτι ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης τὴν ἀποφεύγει συστηματικά· ὁ Ναπολεοντίσκος πλήρωσε μετρητοῖς, τὴν προσωπικὴ ἐπίθεση κατὰ τοῦ πρωθυπουργοῦ, ὡς μοναδικοῦ ὑπευθύνου γιὰ τὴν τραγωδία τῶν Τεμπῶν καὶ τὴν «ψεύτικη» συγνώμην του γιὰ αὐτή, χωρὶς νὰ λογαριάσει τὴν παραίτηση τοῦ ἁρμοδίου ὑπουργοῦ. Ἀλλὰ πῆρε τὴν κατάλληλη ἀπάντηση, γιὰ τὸ γεγονός, ὅτι, δὲν ζήτησε ἀκόμη συγνώμην γιὰ τὴν ἑκατόμβη στὸ Μάτι, ἐνῶ εἶχε ἐπιδοθεῖ καὶ σὲ ἱεροσυλία πάνω στοὺς ἑκατονδύο νεκρούς, μὲ τὴν μεταμεσονύκτια τελετή του, καὶ δὲν εἶχε παραιτηθεῖ κανένας ὑπουργός του. Στὴν ὑπόθεση τοῦ Ἔβρου ὁ πρωθυπουργός, ὑπογράμμισε, ὅτι τὸ τεῖχος θὰ κτισθεῖ, μὲ ἐθνικοὺς ἢ κοινοτικοὺς πόρους, καὶ χαρακτήρισε πράξη ἐθνικῆς μειοδοσίας τὴν στάση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ γιὰ τὸ θέμα στὴν Εὐρωβουλή. Πάντως, ἡ πόλωση δὲν ἀποδίδει, ὅπως ἀπέδειξε κι ἡ ὑπόθεση Ραγκούση…