Οἱ συνομιλίες τῶν Ἐμμανουὲλ Μακρὸν καὶ Οὔρσουλα φὸν Ντερλάιεν μὲ τὸν Ξὶ Τζιπὶνγκ ἴσως προσφέρουν διέξοδο καὶ στὰ παγκόσμια οἰκονομικὰ προβλήματα· οἱ Εὐρωπαῖοι ἐπιδιώκουν τὶς ὁμαλὲς σχέσεις μὲ τὴν Κίνα, στὰ οἰκονομικὰ καὶ τεχνολογικὰ θέματα, ἀλλὰ καὶ τὴν διευθέτηση τῶν διαφορῶν Δύσεως καὶ Ἀναδυομένων στὰ συναλλαγματικά, ἐνῶ εἶναι πολλὲς καὶ μᾶλλον περισσότερες οἱ διαφορές τους μὲ τοὺς Ἀμερικανούς, γιὰ τὰ ἴδια θέματα. Ἡ Οὐάσιγκτον δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μένει ἀδιάφορη, μπροστὰ στὴν ρύθμιση τῶν εὐρωσινικῶν διαφορῶν, μὲ ἄμεσο ἀντίκτυπό τους στὴν διεθνῆ οἰκονομία, καθώς, ἐὰν συμφωνήσουν Εὐρώπη καὶ Ἀναδυόμενοι, τότε αὐτὴ παραμένει μικρὴ μειοψηφία, μὲ μοναδικὸ ὅπλο της τοὺς κανονισμοὺς τοῦ Διεθνοῦς Νομισματικοῦ Ταμείου· Κίνα ὅμως, Ρωσία καὶ Ἰνδίες τουλάχιστον εἶναι ἀποφασισμένες στὴν σύσταση ἐναλλακτικοῦ Ταμείου Συναλλαγῶν, ὅπως ἔχουν κάνει μετὰ τὶς πρὸ ἔτους κυρώσεις κατὰ τῆς Μόσχας. Ἡ ἀπειλὴ εἶναι δεδομένη καὶ μελετᾶται στὶς δυτικὲς χῶρες.