Οἱ ἑορτασμοὶ γιὰ τὴν ἔνταξη τῆς Φιλανδίας στὸ ΝΑΤΟ ἦταν πανηγυρικοί, στὴν ἕδρα τῆς συμμαχίας καὶ στὸ Ἐλσίνκι· ἡ βορειοανατολικὴ πτέρυγα της ἐνισχύεται σοβαρά, μὲ τὴν συμμετοχὴ τῶν δυνάμεών της στὴν ἄμυνά της, ἐνῶ ἀναμένεται ἡ ἔνταξη καὶ τῆς Σουηδίας, ἂν καὶ ἡ Τουρκία δὲν ἐμφανίζεται πρόθυμη γιὰ τὴν ἐπικύρωση τῆς σχετικῆς συμφωνίας, ἐπειδὴ ἔχει ἀντιρρήσεις, γιὰ τὴν ὑπόθαλψη Κούρδων στὸ ἔδαφός της. Ἴσως ὅμως ἡ ἔνταξή της ἐμπλακεῖ στὶς εἰρηνευτικὲς διαπραγματεύσεις γιὰ τὴν Οὐκρανία, ἂν πράγματι τὶς ἐννοεῖ ἡ Οὐάσιγκτον· ἡ διαμεσολάβηση τοῦ Πεκίνου εἶναι τὸ κλειδὶ τῆς ἐπιλύσεως τοῦ προβλήματος, ἂν ἀποδώσει ἡ παρέμβαση τοῦ Ἐμμανουὲλ Μακρόν. Πάντως, οἱ νατοϊκοὶ παράγοντες ἐμφανίζονται ἀρκετὰ συνοφρυωμένοι, ἐπειδὴ διαπιστώνουν, ὅτι ἡ ὅποια λύση ἔχει δύο χαμένους, Οὐκρανία καὶ ΝΑΤΟ.