Οἱ σχέσεις Εὐρώπης καὶ Κίνας ἀποτελοῦν ζωτικὸ θέμα τῆς διεθνοῦς διπλωματίας· ὁ Ἐμμανουὲλ Μακρὸν ἔχει δηλώσει, μετὰ τὴν ἐπιστροφή του ἀπ’ τὴν μεγάλη χώρα, ὅτι ὀφείλει ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση νὰ τηρήσει ἀποστάσεις ἀσφαλείας, ἀπ’ τὴν ἀναμέτρηση Κίνας καὶ Ἡνωμένων Πολιτειῶν, προκαλώντας ἀντιδράσει πολλῶν Εὐρωπαίων, ἀλλὰ ὄχι τῶν Γερμανῶν. Ὁ Κινέζος πρεσβευτὴς ὅμως στὸ Παρίσι, δήλωσε, ὅτι ἡ ἀνεξαρτησία τῶν τέως σοβιετικῶν χωρῶν δὲν ἔχει ἐπικυρωθεῖ μὲ διεθνῆ συνθήκη, προκαλώντας ἔντονες ἀντιδράσεις τῆς Γαλλίδος ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν, κι ὁ Ζοζὲφ Μπορὲλ ζήτησε τὰ εὐρωπαϊκὰ πολεμικὰ νὰ περιπολοῦν στὰ στενὰ τῆς Ταϊβάν, γιὰ τὴν διατήρηση τῆς ἀνεξαρτησίας τῆς νήσου κι ὅτι ἡ ἀνεξάρτητη εὐρωπαϊκὴ πολιτικὴ εἶναι ἀπαραίτητη, ὡς συμμάχου τῆς Ἀμερικῆς· ἡ διαφορὰ στὶς θέσεις τους εἶναι ἐμφανέστατη. Ὁ Κινέζος πρεσβευτὴς παρενέβη ὑπὲρ τῆς Ρωσίας στὸ Οὐκρανικό, ἀλλὰ θέτοντας πρόβλημα διεθνοῦς νομιμοποιήσεως πολλῶν παρεμβάσεων τῶν μεγάλων δυνάμεων κατὰ περίπτωση.