Τὸ τέλος τοῦ Μνημονίου γιὰ τὴν χώρα του, ἐντὸς τοῦ τρέχοντος ἔτους, ἀνήγγειλε στὸν ἰρλανδικὸ λαὸ ὁ πρωθυπουργός του· ἤδη ἡ χώρα ἐκδίδει ἀνέτως τὰ ὁμόλογά της στὶς ἀγορὲς καὶ μὲ λογικὰ ἐπιτόκια, ἐνῶ ἄρχισε ἡ ἀνάπτυξη τῆς οἰκονομίας της. Ἡ Ἰρλανδία εἶχε ἐνταχθεῖ σὲ Μνημόνιο ἕνα ἑξάμηνο μετὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ γιὰ λόγους χειρότερους ἀπὸ ἐμᾶς, διότι ἦταν ἐντελῶς χρεωκοπημένο τὸ τραπεζικό της σύστημα· ἔκανε ὅμως δύο πράγματα, δὲν ἔθιξε καθόλου χαμηλοὺς μισθοὺς καὶ συντάξεις, ἐνῶ φρόντισε, πέραν αὐτῶν γιὰ τὴν ὁμαλὴ ρευστότητα τῆς ἀγορᾶς, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐφαρμογὴ τῶν μεταρρυθμίσεων, παρὰ τὴν χρεωκοπία τῶν τραπεζῶν της. Ἡ σοσιαλιστική μας κυβέρνηση, ἔκανε ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο, ἔκοψε μὲ τὸν μπαλτᾶ μισθούς, συντάξεις καὶ ρευστότητα ἀγορᾶς.