Τοσούτους καὶ τηλικούτους

Μενεκλείδας ζήλευε τὴν δόξα τῶν Ἐπαμεινώνδου καὶ Πελοπίδου, διότι, παρ΄ ὅλο ὅτι συμμετεῖχε στοὺς συνωμότες, γιὰ ἀνατροπὴ τῆς τυραννίας, δὲν δοξάσθηκε· διάλεξε λοιπὸν μιὰ ἱππομαχία τοῦ Χάρωνος στὶς Πλαταιές, πρὶν τὴν μάχη τῶν Λεύκτρων. Τὸ ζωγράφο Ἀνδροκύδη τὸν Κυζικηνό, «τοῦτον οὖν ὁ Μενεκλείδας ἔπεισεν ἀναθέντος ἀναγράψαι τοὔνομα τοῦ Χάρωνος»· ἔπεισε λοιπὸν ὁ Μενεκλείδας ἀναγράψαι τὸ ὄνομα τοῦ Χάρωνος. «Ὡς ἀμαυρώσων τὴν Πελοπίδου καὶ Ἐπαμεινώνδου δόξαν»· ὅπως ἀμαυρώσει τὴν δόξα τοῦ Πελοπίδου καὶ τοῦ Ἐπαμεινώνδου. «Ἦν δὲ ἀβέλτερος ἡ φιλοτιμία, παρὰ τοσούτους καὶ τηλικούτους ἀγῶνας ἑνὸς ἔργου καὶ μιᾶς νίκης ἀγαπημένης»· ἦταν δὲ κακοπροαίρετη ἡ φιλοτιμία, διότι μετὰ ἀπὸ τόσους καὶ τόσο δύσκολους ἀγῶνες ἀπέναντι σὲ ἕνα ἔργο καὶ μία νίκη. «Ἐν ᾗ Γεράνδαν τινὰ τῶν ἀσήμων Σπαρτιατῶν καὶ τεσσαράκοντα μετ’ αὐτοῦ πεσεῖν»· στὴν ὁποία μόνο κάποιος ἄσημος Γεράνδας ἀπ’ τοὺς Σπαρτιᾶτες καὶ τεσσαράκοντα μαζί του σκοτώθηκαν.