Ἡ Αἴγυτος ὁδηγεῖται σὲ ἐκρηκτικὸ μίγμα πολιτικῆς ἀναμετρήσεως, μὲ τὸν κόσμο στοὺς δρόμους πάλι καὶ τὴν κατάσταση ἐκτάκτου ἀνάγκης στὶς τρεῖς πόλεις τῆς διώρυγος τοῦ Σουέζ· ὁ Μωχάμεντ Μόρσι ὁμολογεῖ, δηλαδὴ ἐμπράκτως, ὅτι ἀδυνατεῖ ἐπιβάλλειν τὴν τάξη καὶ προσφεύγει στὴ βοήθεια τοῦ στρατοῦ, τοῦ μοναδικοῦ ἀποδεκτοῦ θεσμοῦ τῆς μεγάλης ἀραβικῆς χώρας. Οἱ Ἀδελφοὶ Μουσουλμάνοι ἐμφανίζονται ἀμήχανοι στοὺς δρόμους καὶ δὲν ἔχουν τὴν δυνατότητα ἀντιπαραθέσεως πρὸς τοὺς ἀντιπάλους τους· ἡ πορεία εἶναι ἄγνωστη, ἀλλὰ κι ἂν παραμείνει στὴν ἐξουσία ὁ πρόεδρος, αὐτὴ θὰ εἶναι ἄλλης μορφῆς. Στὴ Συρία τὸ καθεστὼς ἀρνεῖται τὶς παραχωρήσεις, ἐνῶ τοῦ ἀσκεῖ κριτικὴ ἡ Μόσχα, γιὰ καθυστέρηση τῶν μεταρρυθμίσεων· ἡ ἐπιβίωσή του εἶναι προβληματικὴ πλέον, χωρὶς τὴν οὐσιαστικὴ ὑποστήριξη τοῦ Κρεμλίνου. Πολλὰ ἔχουν ἀλλάξει.