Στὸ Λονδίνο ἡ Κοινοβουλευτικὴ Ἐπιτροπὴ γιὰ τὶς τράπεζες προτείνει τὸν διαχωρισμό τους σὲ ἐμπορικὲς καὶ ἐπενδυτικές, δηλαδή, σὲ ὅσες θὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὶς λιανικὲς τραπεζικὲς ἐργασίες καὶ σὲ ὅσες μὲ τὶς ἐπενδύσεις• ἡ πρόταση αὐτὴ συζητεῖται καὶ στὴν Ἀμερική, ἀλλὰ ἀπορρίπτεται διαρρήδην στὴν Εὐρώπη. Ὁ λόγος εἶναι ἕνας, ἡ ἀδυναμία ἐλέγχου τῶν κερδοσκοπικῶν κεφαλαίων, ἀλλὰ καὶ τῶν διευθυνόντων τὶς μεγάλες τράπεζες• ἔτσι, ἐνῶ ἔχουν θέσει ὅριο στὶς ἀμοιβές τους, αὐτοὶ τὰ παραβιάζουν, μὲ πολλοὺς τρόπους. Στὴν πράξη, τὰ ἀνέχονται αὐτὰ οἱ κυβερνήσεις, ὅπως φάνηκε μὲ τὴν βρεταννικὲς ἀντίδραση στὴν θέσπιση αὐστηρῶν ὅρων ἀπ’ τὴν Ἐπιτροπή• οἱ ἀντιρρήσεις δὲν ἔγιναν δεκτές, ἀλλὰ ἀπέδειξαν τὶς ὑπόγειες διαδρομὲς τῶν ἀτλαντικῶν κερδοσκοπικῶν κεφαλαίων. Οἱ προτάσεις διαχωρισμοῦ γίνονται κάτω ἀπ’ τὶς ἀσφυκτικὲς πιέσεις τῆς κοινῆς γνώμης, περισσότερο στὴν Ἀγγλία, ὅπου καὶ ἡ κρίση εἶναι χειρότερη. Ἡ γηραιᾶ ἀλβιώνα ἀποξενώνεται ἀπ’ τὴν Εὐρώπη.