Τὸν κίνδυνο τῆς ἐκτροπῆς τοῦ ψυχροῦ πολέμου, λόγῳ τῆς Οὐκρανίας, σὲ θερμὸ ἐπισήμανε ὁ Μιχαὴλ Γκορμπατσώφ, κατηγορώντας τὴν Δύση ὅτι στρέφεται κατὰ τῆς Ρωσίας καὶ ἀγνοεῖ τὰ πραγματικὰ γεγονότα∙ ἡ παρέμβαση, τοῦ τελευταίου προέδρου τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως, θεωρεῖται ὡς δυναμικὴ ἐνίσχυση τοῦ Βλαδιμήρου Ποῦτιν, ἀλλὰ καὶ ἀνταπόκριση στὴν συνοχὴ τῆς ρωσικῆς κοινωνίας στὰ ἐθνικά της θέματα. Στὸ ἔδαφος οἱ οὐκρανικὲς δυνάμεις βρίσκονται σὲ συνεχῆ ὑποχώρηση, ἀπέναντι στοὺς Ρωσόφωνους αὐτονομιστές∙ οἱ κυρώσεις αὐξάνουν τὴν πατριωτικὴ ἀλληλεγγύη τῶν Ρώσων, ἐνῶ δὲν παρατηρεῖται δυσαρέσκεια γιὰ τὴν ὑποχώρηση τοῦ εἰσοδήματός τους, λόγῳ τῆς πτώσεως τῆς τιμῆς τοῦ πετρελαίου, ὅταν τὰ δημόσια ἔσοδα τῆς χώρας ἀποτελοῦνταν κατὰ 70% ἀπ’ τὸ πετρέλαιο. Πάντως ἡ στήριξη τῆς Κίνας καὶ τῶν Ἀναδυομένων ἐνισχύει τὸ Κρεμλίνο.