Σὲ κατάσταση πανικοῦ καὶ ἀπογνώσεως βρίσκεται ἡ κυβέρνηση, μὲ τὶς σπασμωδικές της κινήσεις νὰ θέτουν σὲ κίνδυνο καὶ τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα πλέον∙ ἔχασαν τὸν πολύτιμο χρόνο τῶν τριῶν μετεκλογικῶν ἑβδομάδων, σὲ πομπὲς καὶ πανηγύρεις καὶ τώρα τώρα τρέχουν καὶ δὲν προλαβαίνουν, διότι οἱ μέρες εἶναι πιὰ μετρημένες. Ἤδη βρισκόμαστε στὴν κόψη τοῦ ξυραφιοῦ καὶ ὁλοκληρώνουμε τὴν συμφωνία σήμερα στὸ Γιουρογκροὺπ ἢ ἀπειλούμεθα εὐθέως μὲ πιστωτικὸ γεγονός. Ὁ Ναπολεοντίσκος φαίνεται ὅτι τώρα ἀντιλήφθηκε τὸ ποῦ ἀκριβῶς βρίσκεται ἡ χώρα καὶ ἐπιδόθηκε σὲ τηλεφωνήματα πρὸς τοὺς Εὐρωπαίους, ἀλλὰ καὶ ἀπειλὲς ταυτοχρόνως, ὅτ, «μᾶς ἔχει ἡ Εὐρωπαϊκὴ Κεντρικὴ Τράπεζα μὲ τὴν θηλειὰ στὸν λαιμό», ἐνῶ ζητάει ἴδια μεταχείριση μὲ ἐκείνη πρὸς τὴν προηγούμενη κυβέρνηση∙ ἀγνοεῖ ὅμως δύο πράγματα τουλάχιστον, πρῶτον ἡ προηγούμενη κυβέρνηση ἦταν πανέτοιμη στὶς διαπραγματεύσεις μὲ τὴν τρόϊκα καὶ εἶχε στὴν ἐφεδρεία ἐναλλακτικὲς προτάσεις, ὲὰν ἀπέρριπταν τὶς πρῶτες∙ ἡ σημερινὴ ἀγνοεῖ παντελῶς τὰ οἰκονομικὰ στοιχεῖα καὶ τοὺς διορθώνει ἡ τρόϊκα. Δεύτερον, γνώριζε ἄριστα τοὺς κανονισμοὺς καὶ τοὺς κανόνες διαπραγματεύσεως στὴν Εὐρωζώνη καὶ συμπεριφερόταν ἀναλόγως∙ δὲν προκαλοῦσε οὔτε προσέβαλε τοὺς ἑταίρους, παρὰ μελετοῦσε τὰ προβλήματα ἑκάστου καὶ τὸν πλησίαζε ἐμμέσως γιὰ ὑποστήριξη μὲ ἀντίστοιχη δική μας στὰ δικά του. Αὐτὴ εἶναι ἡ Εὐρωζώνη…

Τὶς εἴκοσι μέρες τῶν διαβουλεύσεων ἔδειξαν ὅτι παραμένουν ἐρασιτέχνες ἢ ἐξαρτώμενοι ἀπὸ ἄλλες δυνάμεις, διαφορετικὰ δὲν ἐξηγεῖται ἡ στάση τους∙ ὁ πρωθυπουργὸς ἁπλῶς διαμένει στὸ Μέγαρο Μαξίμου καὶ συγκαλεῖ ἐνίοτε καὶ ποὺ συσκέψεις, ἐνῶ οἱ ὑπουργοὶ αὐτοσχεδιάζουν καὶ ἀνακαλοῦν τὴν μία ἀπόφαση μετὰ τὴν ἄλλη, μὲ τὴν συμμετοχὴ καὶ μὴ ὁρκισθέντων συναδέλφων τους, ὁ δὲ Κουρεμένος περιφέρεται ἀπὸ κανάλι σὲ κανάλι καὶ ἀπὸ διεθνὲς συμπόσιο σὲ διεθνὲς συμπόσιο. Ἡ ἔλλειψη κεντρικοῦ συντονισμοῦ εἶναι τὸ πρῶτο χαρακτηστικὸ τῆς κυβερνήσεως, μὲ ἀποτέλεσμα τὶς αὐτενέργειες τῶν ὑπουργῶν, ὅπως συνέβη μὲ τὸ μεταναστευτικό, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐθνικὰ θέματα στὸ Αἰγαῖο∙ ὁ πρωθυπουργὸς παρεμβαίνει, ὅταν παρεμβαίνει, ἐκ τῶν ὑστέρων μὲ ρόλο πυροσβεστικό∙ ὅσο ἐξαπλώνεται ἡ τάση αὐτὴ τόσο καὶ ἡ κατάσταση γίνεται ἀνεξέλεγκτη, διότι ἡ κάθε ἐξουσία, ὅπως ἡ ὑπουργική, φύσει ἔχει τάσεις αὐτονομήσεως καὶ
«αὐτοπροβολῆς». Δεύτερο χαρακτηριστικό, εἶναι ἡ πλήρης παραμέληση τῶν διεθνῶν κανόνων καὶ τῶν εὐρωπαϊκῶν περισσότερο∙ ὁ Μάριος Ντράγκι τὸ ὑπογράμμισε μὲ ἔμφαση, «δὲν εἶναι πολιτικὸς ὀργανισμὸς ἡ ΕΚΤ, ἀλλὰ τράπεζα μἐ κανόνες», τοὺς ὁποίους δὲν δύναται παραβιάσαι. Ἡ προηγούμενη κυβέρνηση εἶχε τηρήσει μὲ θρησκευτικὴ εὐλάβεια τοὺς κανόνες αὐτοὺς καὶ ἐξασφάλιζε τὴν ἀναγκαία χρηματοδότηση ἐγκαίρως∙ ὁ Γκίκας Χαρδούβελης εἶχε προειδοποιήσει τὸν ἀντιπρόεδρο τῆς κυβερνήσεως ἀπ’ τὸ βράδυ τῶν ἐκλογῶν, «κλεῖστε γρήγορα τὴν ἀξιολόγηση». Ἀλλὰ αὐτοὶ ἀγρὸν ἠγόραζον…

Οἱ ἐσωκομματικὲς συγκρούσεις μεταφέρονται πλέον ἐντὸς τῆς κυβερνήσεως, μὲ ἐμφανῆ τὴν ἀπαξίωση τοῦ Ναπολεοντίσκου, κανένας δὲν τὸν φοβᾶται∙ ἡ ὑστερικὴ προβαίνει σὲ ἀντισυνταγματικὲς ἐνέργειες ὡς πρόεδρος τῆς Βουλῆς, ἐπειδὴ γνωρίζει τὶς διαλυτικὲς τάσεις στὸν ΣΥΡΙΖΑ καὶ προετοιμάζει τὴν δική της πολιτικὴ παρουσία, ἰσχυριζόμενη μάλιστα ὅτι διαθέτει πολλοὺς βουλευτὲς στὴν ὁμάδα της, πέραν ἐκείνων τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς. Ἡ μὴ ὁρκισθεῖσα ὑπουργὸς Μεταναστεύσεως κάπου διαθέτει ἰσχυρὴ προστασία καὶ παρεμβαίνει στὴν κυβέρνηση τόσο προκλητικά∙ ἂν πράγματι τὴν χρειάζεται ὁ Ναπολεοντίσκος τὴν ὁρκίζει ὡς ὑπουργὸ καὶ τῆς δίδει καὶ γραφεῖο μὲ ὑπαλλήλους, ἀλλὰ τὸ νὰ τὴν κρατάει ἀπ’ τὸ παράθυρο σημαίνει ὅτι θὰ προκαλοῦσε ἀντιδράσεις σὲ κάποιες συνιστῶσες ἡ ἀπομάκρυνσή της καὶ τὸ ἀποφεύγει, διότι γνωρίζει τὴν κατάσταση πλήρους ἀδυναμίας του. Ἔτσι ὅμως δὲν κυβερνιέται ἡ χώρα καὶ περισσότερο σὲ περίοδο μεγάλης κρίσεως∙ χρειάζονται ἀποφάσεις καὶ μάλιστα δραστικὲς καὶ πολλὲς ἀντιδημοτικές∙ ἡ συμφωνί α θὰ κλείσει κάποια στιγμή, κι ὅσο πιὸ πολὺ ἀργεῖ τόσο χειρότερο εἶναι γιὰ ὅλους καὶ γιὰ τοὺς ἴδιους, καὶ οἱ ρυθμίσεις θὰ ὑποβληθοῦν στὴν Βουλὴ πρὸς ἐπικύρωση, ὁπότε πῶς θὰ περάσουν; Οἱ συνιστῶσες ἔχουν αὐτονομηθεῖ καὶ δύσκολα πολὺ συμμαζεύονται, ἐνῶ ἡ ἐπιδείνωση τῆς κρίσεως φέρει καὶ ἰσχυρότερες τὶς πιέσεις τοῦ κόσμου πρὸς ὑπουργοὺς καὶ βουλευτές.

Ἡ παραμέληση τῆς οἰκονομίας δείχνει, ὄχι μόνο παντελῆ ἄγνοια τῆς πραγματικότητός της ἀλλὰ καὶ πλήρη ἀσχετοσύνη μὲ τὰ οἰκονομικὰ φαινομένα∙ ἡ οἰκονομία εἶναι σὰν τὴν γυναῖκα, ἂν τὴν περιφρονεῖς, σὲ ἐκδικεῖται. Ἐπὶ σαράντα μέρες τώρα δὲν ἀσχολήθηκαν μὲ κανένα οἰκονομικὸ πρόβλημα καὶ ξέχασαν ἐντελῶς τὴν ἀγορὰ καὶ τὶς ἀνάγκες της∙ τὸ ρευστὸ ἔχει ἐξαφανισθεῖ καὶ οἱ ἐπιχειρήσεις τρέχουν καὶ δὲν φθάνουν γιὰ νὰ ἐκπληρώσουν τὶς ὑποχρεώσεις τους, ἐνῶ οἱ τουριστικὲς συμπληρώνουν τὶς ἀνακαινίσεις τους ἐν ὄψει τῆς νέας περιόδου, διότι ἀνοίγουν σὲ μία δύο ἑβδομάδες, μὲ χίλια βάσανα, ἀφοῦ μὲ τὸ σταγονόμετρο ἀντλοῦν χρήματα κι ἀπ’ τὶς δικές τους καταθέσεις. Ὁ κόσμος τῆς ἀγορᾶς εἶναι τὰ δυναμικὰ στρώματα τῆς οἰκονομίας καὶ αὐτὰ διαμορφώνουν τὴν κοινὴ γνώμη, μὲ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις, ὅπως στὶς τελευταῖες ἐκλογές, στὶς ὁποῖες οἱ συνταξιοῦχοι καὶ οἱ κρατικοδίαιτοι ψήφισαν τὸν ΣΥΡΙΖΑ∙ μὲ τὴν καλπάζουσα ὅμως κρίση καὶ τὶς ἐλλείψεις στὰ νοσοκομεῖα καὶ ἀλλοῦ δὲν εἶναι σίγουρο ὅτι ἐξακολουθοῦν νὰ τὸν στηρίζουν. Οἱ διαφοροποιήσεις στὸν κόσμο εἶναι ἐμφανέστατες, ἐνῶ τὰ ἀνέκδοτα εἰς βάρος τοῦ Ναπολεοντίσκου πληθαίνουν∙ ἀκόμη καὶ στὶς χαλκευμένες δημοσκοπήσεις ἡ δημοστικότητά του καταρρέει κατακόρυφα κατὰ ἑβδομάδα. Ἡ ψήφιση στὴν Βουλὴ τῶν συμφωνιῶν μὲ τὴν τρόϊκα θεωρεῖται ὡς ἡ ἀποφασιστικὴ καμπὴ τῶν πολιτικῶν ἐξελίξεων, ὁπότε καὶ ἀναμένουμε…

Στὴν κοινὴ γνώμη ἔχει καλλιεργηθεῖ πλέον ἡ αἴσθηση, ὅτι αὐτὴ ἡ κατάσταση δὲν δύναται διαρκέσαι ἐπὶ πολύ∙ ἀκόμη καὶ πολλὰ ἐπιφανῆ στελέχη τῆς Κουμουνδούρου τὸ παραδέχονται, «δὲν πᾶνε τὰ πράγματα», λένε. Ἡ μορφὴ τῶν ἐξελίξεων εἶναι δευτερεῦον θέμα, διότι τὸ πρωτεῦον εἶναι ὅτι ἡ ἐπίδραση τῶν αἰτίων θεωρεῖται πλέον δεδομένη, οἱ διαλυτικὲς τάσεις εἶναι κυρίαρχες στὸ κυβερνητικὸ στρατόπεδο∙ ἀπομενει ἡ ἐκδήλωση τῆς ὅποιας ἀφορμῆς, ἡ ὁποία στὴν ἱστορία εἶναι σχεδὸν πάντοτε ἀπρόβλεπτη καὶ μᾶλλον τυχαῖα. Ἡ ἀναζήτηση κάποιου ἄξονος σταθερότητος εἶναι τὸ κύριο μέλημα ὅλων σήμερα, ἀκόμη καὶ ὅσων εἶχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ∙ διαπιστώνουν τώρα οἱ πάντες τὸ τί ἔχασαν∙ ἡ χώρα βρισκόταν σὲ φάση ἀναπτύξεως στὶς πρῶτες θέσεις τῆς Εὐρωζώνης, ἐνῶ ἐπιστρέφονταν σταδιακὰ κάποια ποσοστὰ τῶν κρατήσεων τῆς πενταετίας. Ὁ ΕΝΦΙΑ μειωνόταν συνέχεια κάθε χρόνο, ἀλλὰ τώρα, ὄχι μόνο δὲν καταργεῖται, ἀλλὰ καὶ παρατείνεται αὐξημένος μᾶλλον, διότι ἀλλιῶς τὰ δημοσιονομικὰ ἐλλείμματα δὲν καλύπτονται, ὲνῶ ἐπιβάλλονται καὶ ἀρκετοὶ ἔμμεσοι φόροι∙ ὅλες οἱ προεκλογικὲς ὑποσχέσεις ἀναβάλλονται γιὰ τὸ ἑπόμενο ἔτος, «ζῆσ’ τὸν Μάη νὰ φᾶς τριφύλλι», μὲ πολλὲς τὶς πιθανότητες γιὰ μερικὴ καταβολὴ τῶν συντάξεων. Στὴν πολιτική μας σκηνὴ μοναδικὴ ἐλπὶς σταθερότητος ἀπομένει ἡ Νέα Δημοκρατία, ὡς δεύτερη μεγάλη δύναμις στὶς ἐκλογές, ἀλλὰ καὶ μὲ σαφέστατη πολιτικὴ γιὰ τὴν ἔξοδο ἀπ’ τὴν κρίση καὶ τὰ μνημόνια…