Οἱ Εὐρωπαῖοι προειδοποιοῦν τὴν Ἀθήνα νὰ τρέξει τὶς διαπραγματεύσεις μὲ τὴν τρόϊκα –τὴν λέξη αὐτὴ χρησιμοποιοῦν οἱ περισσότεροι-, γιατὶ ὁ χρόνος κυλάει εἰς βάρος μας, ἐνῶ ὁ Ναπολεοντίσκος θυμήθηκε ἀρκετὰ ἀργὰ τὴν ἀνάγκη προσωπικῆς παρεμβάσεως∙ τελικὰ συναντᾶται τὴν Παρασκευὴ μὲ τὸν Ζὰν Κλὼντ Γιοῦνκερ, ἀφοῦ προηγουμένως τοῦ ἀνέβαλε τὸν χρόνο, διότι δὲν εἶναι ἕτοιμη ἡ κυβέρνηση γιὰ οὐσιαστικὴ διαπραγμάτευση. Οἱ Εὐρωπαῖοι ἔχουν καταλάβει δύο πράγματα, τὴν δειλία ἢ ἀνυπαρξία πρωθυπουργοῦ γιὰ παρεμβάσεις ὅταν χρειάζεται -καὶ στὴν δική μας περίπτωση χρειάζεται καθημερινά- καὶ τὴν παντελῆ ἄγνοια τῶν θεμάτων καὶ τῶν κανόνων ἀπ’ τοὺς ὑπουργούς. Τώρα τρέχουν ἀλλὰ δὲν φθάνουν, διότι τὰ δύο δις εὐρὼ τοῦ ἀποθεματικοῦ ἀπ’ τὴν προηγούμενη κυβέρνηση ἐξαντλήθηκε ἀπὸ καιρὸ καὶ ὁ κόσμος δὲν πληρώνει φόρους μὲ κανένα τρόπο∙ ὅλοι πιστεύουν ὅτι πᾶνε χαμένα καὶ τὸ μόνο ποὺ ρωτοῦν εἶναι τὸ πότε θὰ φύγουν τελικά.