Τὴν ἀσέλγεια καὶ τὶς ἀκολασίες τῶν τυράννων καὶ βασιλέων τῆς ἑλληνιστικῆς ἐποχῆς περιγράφει ὁ Πλούταρχος, σὲ σύγκριση μὲ τὸ ἦθος καὶ τὴν ἐντιμότητα τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου∙ ἡ ἐξαχρείωση ἦταν γενικὴ καὶ αὐτὴ ὡδήγησε στὴν παρακμὴ τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ στὴν συνακόλουθη ὑποταγή του στοὺς Ρωμαίους. «Διημερευόντων καὶ φθορὰς παίδων καὶ τυμπανισμοὺς ἐν ἀνδρογύνοις»∙ σὲ πορνεῖα γυναικῶν περνοῦσαν τὶς μέρες τους καὶ σὲ διαφθορὰ τῶν παίδων καὶ σὲ τυμπανισμοὺς τῶν ἀνδρογύνων. «Καὶ κυβείας μεσημερινὰς καὶ αὐλήσεις ἐν θεάτροις»∙ καὶ σὲ καθημερινὰ τυχηρὰ παιχνίδια καὶ σὲ σατυροκωμωδίες στὰ θέατρα. «Καὶ νύκτα μὲν ἐν δείπνοις ἡμέραν δ’ ἐν ἀρίστοις ἐπιλείπουσαν οὐδεὶς ἂν ἐφίκοιτο τῷ λόγῳ διελθεῖν»∙ καὶ τὴν μὲν νύκτα τὴν περνοῦσαν σὲ δεῖπνα, τὴν δὲ ἡμέρα σὲ γεύματα καὶ δὲν εἶχαν καθόλου χρόνου κανένας τους γιὰ νὰ συζητήσουν κάτι σοβαρά. Στὴν πράξη εἶχαν ἀντιγράψει τὰ αὐταρχικὰ ἤθη τῶν ἀσιατικῶν βασιλείων.