Τὸ μεγάλο θύμα τῆς λοιμικῆς ΣΥΡΙΖΑ -διότι ἔτσι θὰ καταγραφεῖ στὴν ἱστορία- εἶναι ἡ οἰκονομία, ἡ ὁποία ἀπὸ πρώτη στὴν Εὐρωζώνη τὰ προηγούμενα τρίμηνα καὶ πρόβλεψη γιὰ 2,6% ἀνάπτυξη φέτος, ξανακατρακυλάει στὴν ὕφεση∙ ἡ ἀπονέκρωση τῆς ἀγορᾶς δὲν ἐνδιαφέρει τὴν κυβέρνηση, καθὼς δὲν κάνει τίποτε γιὰ ἐνίσχυση τῆς ρευστότητος, παρὰ ἐξαγγέλλει μέτρα γιὰ εἴσπραξη φόρων, χωρὶς νὰ ἐρευνᾶ τὸ ἂν ἔχουμε λεφτὰ νὰ πληρώσουμε. Ἡ συμμετοχή μας στὸ σχέδιο Ντράγκι, γιὰ ρευστότητα πάνω ἀπὸ τριάντα δις εὐρώ, ναυαγεῖ, διότι δὲν ὁλοκληρώθηκε ἡ ἀξιολόγηση, ἐνῶ ἔχουν ξεχασθεῖ καὶ οἱ προτάσεις γιὰ τὸ πρόγραμμα Γιοῦνκερ, δεκαπέντε δις, ἀλλὰ καὶ ἡ προώθηση τῶν ΕΣΠΑ, ὅπως καὶ ἡ χρηματοδότηση τῶν δημοσίων ἔργων∙ ἔχουν σταματήσει ὅλα, διότι δὲν ὑπάρχει ἁρμόδιος ὑπουργὸς γιὰ ὑπογραφὴ τῶν πιστοποιήσεων, μὲ δραματικὲς τὶς ἐπιπτώσεις στὴν ἀγορά. Εἶναι ἀδιανόητο τόσα λάθη νὰ γίνονται τυχαία, ἄλλος λόγος εἶναι.