Οἱ διασυνδέσεις τῆς ὑστερικῆς καὶ τῆς κυβερνήσεως μὲ τὴν ἀκροδεξιὰ δὲν κρύβονται, ὅπως φαίνεται καθημερινὰ στὶς συζητήσεις στὴ Βουλή∙ ἡ εἰσβολὴ τῶν ἀντιεξουσιαστῶν ἔχει προηγούμενο, τὴν ἀντίστοιχη τὸ 1964, ὅταν ὁμάδα Τεταρταυγουστιανῶν τότε, μὲ τὸν Ρένο Ἀποστολίδη, εἰσέβαλαν προκλητικὰ στὸ Κοινοβούλιο, ἀλλὰ ἀπωθήθηκαν ἀπ’ τὴν Φρουρά της, ὅπως ἔγινε καὶ τὸ 2012. Τὰ γεγονότα μιλοῦν μόνα τους∙ ἡ ὑστερικὴ καλύπτει τοὺς εἰσβολεῖς, ἡ κυβέρνηση τὴν ἀποδοκιμάζει μὲ ἀπόλυτο τρόπο τὸ μεσημέρι καὶ τὸ βράδυ διευκρινίζει ὅτι εἶναι καλὲς οἱ σχέσεις τους. Κάποια ἄλλα ὑπόγεια ρεύματα εἶναι οἱ ἰσχυρὲς δυνάμεις τῆς κυβερνήσεως∙ τὸ ἂν εἶναι συνεκτικὲς ἢ διαλυτικές, θὰ τὸ δείξει ὁ χρόνος, καὶ μάλιστα λίαν συντόμως.