Ἐξομάλυνση Εὐρώπης, Ρωσίας

Οἱ σχέσεις Εὐρώπης καὶ Ρωσίας βαδίζουν μᾶλλον πρὸς ἐξομάλυνση, μὲ τὴν παρέκκλιση τοῦ οὐκρανικοῦ προβλήματος∙ τὴν πρωτοβουλία ἔχει ὁ γαλλογερμανικὸς ἄξων ποὺ ἀποβλέπει στὴν στενὴ συνεργασία μὲ τὴν Μόσχα, ὄχι μόνο στὰ οἰκονομικά, ἀλλὰ καὶ στὰ διεθνῆ καὶ περισσότερο στὴν Μέση Ἀνατολὴ καὶ στὴν Λιβύη. Οἱ Εὐρωπαῖοι ἔχουν καταλάβει ὅτι εἶναι οἱ μεγάλοι χαμένοι τοῦ οὐκρανικοῦ, διότι οἱ συναλλαγές τους μὲ τὴν Ρωσία ἔχουν ὑποστεῖ καθίζηση, λόγῳ τῶν κυρώσεων, ἐνῶ ἀντιθέτως οἱ ἀμερικανορωσικὲς ἔχουν αὐξηθεῖ∙ ἐπίσης βλέπουν ὅτι τὰ φασιστικὰ στοιχεῖα στὸ Κίεβο ἐλέγχουν τὴν κυβέρνηση καὶ κατασπαταλοῦν τὴν ἐξωτερικὴ βοήθεια γιὰ τὴν ὀχύρωση τοῦ κράτους τους καὶ τὶς διώξεις ἐναντίον ὅσων εἶναι δημοκρατικοί. Ἀλλὰ καὶ ἡ Οὐάσιγκτον δὲν ἔχει σὲ προτεραιότητα τὸ οὐκρανικό, ἐπειδὴ γνωρίζει, ὅτι, χωρὶς τὴν ρωσικὴ βοήθεια, δὲν εἶναι καθόλου εὔκολος ὁ ἔλεγχος τῶν Ἰσλαμιστῶν στὴν Μέση Ἀνατολή∙ κάπου συγκλίνουν οἱ θέσεις τους.