Ὁ ἐκβιασμὸς τῶν ἐκλογῶν καὶ τοῦ δημοψηφίσματος γίνεται μόνο καὶ μόνο γιὰ ἐσωκομματικοὺς λόγους, διότι διαφορετικὰ στὴν κυβερνητικὴ παράταξη θεωρεῖται δύσκολη ἡ συγκράτηση τῶν φυγόκεντρων τάσεων∙ οἱ ἀναφορὲς στὴν συζήτηση στὴ Βουλὴ γιὰ τὴν πράξη νομοθετικοῦ περιεχομένου ἔγιναν μὲ ἐντολὴ ἀπ’ τὸ Μέγαρο Μαξίμου καὶ μετὰ τὴν θυελλώδη ἑξάωρη συνεδρίαση τῆς Κοινοβουλευτικῆς Ὁμάδος δυὸ μέρες πρίν. Ἡ διαπλοκὴ ἀπέκρυψε τὴν σκληρὴ κριτικὴ καὶ τοὺς ἔντονους διαξιφισμούς, μὲ τὸν ἀντιπρόεδρο καὶ τοὺς ὑπουργοὺς συνεχῶς ἀπολογούμενους, ὅτι εἶναι ἡ τελευταία πράξη νομοθετικοῦ περιεχομένου καὶ τοὺς βουλευτὲς ἀπαντᾶν εἰρωνικά∙ γνωρίζουν ἄριστα στὴν κυβέρνηση, ὅτι ἡ ἔκρηξη μπορεῖ νὰ ἔρθει καὶ ἀπὸ τυχαῖο γεγονός, καθὼς ἡ κατακραυγὴ στὴν κοινὴ γνώμη γενικεύεται, ἐνῶ ἔπρεπε νὰ δώσει προσωπικῶς ὁ πρωθυπουργὸς διαβεβαιώσεις στοὺς περιφερειάρχες καὶ νομάρχες, ὅτι τὸ μέτρο τῆς δεσμεύσεως τῶν διαθεσίμων εἶναι προσωρινό∙ αὐτοὶ ἔδειξαν ὅτι συμφωνοῦν, ἐπειδὴ τὸ ἐπέβαλε ἡ πολιτικὴ συγκυρία, ἀλλὰ δὲν ἐπείσθησαν καθόλου. Οἱ μισθοὶ καὶ οἱ συντάξεις πληρώθηκαν, μόνο στὸν δημόσιο τομέα, διότι στὸν ἰδιωτικὸ οἱ ἐργαζόμενοι πληρώνονται ἔναντι, ὅσοι τυχεροὶ πληρώνονται ἀκόμη ἔστω καὶ ἔναντι∙ ἡ ἀπονέκρωση τῆς ἀγορᾶς καὶ ἡ παντελὴς ἔλλειψη ρευστότητος εἶναι πρωτοφανὴς σὲ οἰκονομία καὶ σὲ εἰρηνικὴ περίοδο. Μικρομεσαῖοι ἀλλὰ καὶ μεγάλοι ἐπιχειρηματίες βρίσκονται σὲ κατάσταση ἀπογνώσεως.

Οἱ πιέσεις στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ προέρχονται πλέον ἀπὸ πολὺ περισσότερες πλευρὲς ἀπὸ ὅσες ἐκφράζουν οἱ συνιστῶσες του, ἤ, ἂς τὸ ποῦμε διαφορετικά, οἱ συνιστῶσες πολλαπλασιάζονται ἀντὶ νὰ μειώνονται∙ οἱ παλιὲς ἀριστερῆς καὶ κομμουνιστικῆς κατευθύνσεως βλέπουν ὅτι εἶναι χαμένες στὸν κόσμο τους, οἱ μαοϊκῆς προελεύσεως καὶ «ἐπαναστατικῆς» νοοτροπίας διαπίστωσαν ὅτι ὁ πρόεδρός τους τοὺς πούλησε, μὲ τὸ πρῶτο βήξιμο τῶν Ἀμερικανῶν καὶ ἡ γιαγιάκα τῶν μεταναστῶν ψάχνει γιὰ νέα κέντρα ὑποδοχῆς των, οἱ συντεχνιακοὶ τοῦ κόμματος καὶ τοῦ βαθέως ΠΑΣΟΚ διαπιστώνουν ὅτι, ὄχι μόνο δὲν ἀποκαθίσταται ἡ ἐξουσία τους στὸ κράτος, ἀλλὰ καὶ ὅτι περιθωριοποιοῦνται μὲ τὸν χειρότερο τρόπο, ὁπότε βλέπουν ὅτι δὲν ἔχουν μέλλον στὰ κρατικὰ ταμεῖα∙ χειρότεροι ὅμως ὅλων εἶναι οἱ ἀστικῆς προελεύσεως συνιστῶσες, κυρίως τῶν οἰκονομικῶν κύκλων, μικρομεσαίων καὶ μεγάλων, οἱ ὁποῖοι, ὅσοι περιεσώθησαν στὴν πενταετία, βλέπουν ἄμεσο πλέον τὸν κίνδυνο τῆς χρεωκοπίας των. Οἱ μικροβιοτέχνες καὶ οἱ ἔμποροι ποὺ ξανοίχθηκαν στὶς δουλειές τους τὴν προηγούμενη διετία ζοῦν τώρα τὴν ἀπόλυτη νέκρα τῆς ἀγορᾶς, ἀλλὰ καὶ τὰ πρῶτα δείγματα τοῦ τουρισμοῦ εἶναι ἄσχημα∙ στοὺς μεγάλους προορισμοὺς εἶναι πολλὲς οἱ ματαιώσεις κρατήσεων, ἐνῶ τὸ κλείσιμο τῶν ξένων προμηθευτῶν -μὲ τὴν γενικὴ πλέον ἀπαίτησή τους γιὰ προκαταβολὴ τῶν χρημάτων σὲ κάθε παραγγελία, μετὰ τὶς δηλώσεις τῶν ὑπουργῶν μας ὅτι εἴμαστε χρεωκοπημένοι-, φέρει πνίξιμο στὶς ἐπιχειρήσεις.

Στοὺς οἰκονομικοὺς κύκλους εἶναι γενικὴ ἡ ἄποψη, ὅτι δύο μόνο ἑρμηνεῖες ὑπάρχουν γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ τῆς χώρας σὲ ὕφεση χειρότερη ἀπ’ τὴν προηγούμενη∙ εἴτε εἶναι παντελῶς ἄσχετοι μὲ τὴν οἰκονομία, εἴτε ἐσκεμμένως τὰ κάνουν ὅλα, εἴτε καὶ ἀμφότερα. Τὸ πρῶτο ἐπιβεβαιώνεται, μὲ τὴν τρίμηνη πολιτική τους∙ δὲν ἔκαναν τίποτε γιὰ τὴν διατήρηση τῆς δυναμικῆς ἀνόδου τῆς οἰκονομίας τὰ δύο τελευταῖα τρίμηνα τοῦ 2014, ἀλλὰ καὶ τὰ πάντα γιὰ τὴν ὑπονόμευσή της, ἀπ’ τὶς δηλώσεις γιὰ χρεωκοπημένη χώρα, μέχρι τὴν στέρηση ἀπὸ κάθε ρευστότητα τῆς ἀγορᾶς∙ στὸ ἀλφαβητάριο τῆς οἰκονομίας ἀναφέρεται, ὅτι, ὅταν ἀπορροφᾶς τὰ διαθέσιμα κεφάλαια τῶν ὀργανισμῶν τοῦ δημοσίου, τότε οἱ ἀρνητικὲς ἐπιπτώσεις στὴν οἰκονομία εἶναι πολλαπλάσιες καὶ αὐτὸ φαίνεται στὸ ρυθμὸ ἀναπτύξεώς μας ποὺ ἔχει πέσει ἀπότομα κατὰ τὸ πρῶτο τρίμηνο σὲ σύγκριση μὲ τὰ προηγούμενα. Ὅσοι ὑποστηρίζουν ὅτι ἐσκεμμένως τὰ ἔκαναν ὅλα ἐνισχύουν τὴν συλλογιστική τους μὲ τὰ ἁπλὰ αὐτὰ ἐπιχειρήματα∙ φυσικὰ ὑπάρχουν καὶ ὅσοι ὑποστηρίζουν ὅτι αὐτὴ τὴν ἐντολὴ εἶχαν ἀπ’ τοὺς ἀτλαντικοὺς κεδροσκόπους, ὅπως καὶ ὁ προκάτοχός τους τὸ 2009. Ἀλλὰ δὲν ἀντελήφθησαν ὅτι ἄλλαξε στάση ἡ ἐπίσημη Ἀμερικὴ καὶ δὲν ἐπιδιώκει πλέον τὴν χρεωκοπία τῆς Ἑλλάδος καὶ τὴν διάλυση τῆς Εὐρωζώνης∙ τὸ ἀντίθετο ἀποβλέπει στὴν σταθερότητα στὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο.

Ἡ ἀδυναμία τῆς κυβερνήσεως, τοῦ καταγράψαι τὶς διεθνεῖς ἐξελίξεις, ἐνισχύει τὴν διεθνῆ ἀπομόνωσή της∙ ξεκίνησε ὁ Ναπολεονστίσκος ὡς ἡγέτης τῆς ἀριστερᾶς στὴν Εὐρώπη, μὲ στόχο τὴν ἀποκατάσταση τῆς δημοκρατίας στὶς χῶρες της, μὲ κάποια ἔντυπα νὰ τὸν ἐξυμνοῦν. Δὲν πέρασαν δυὸ μῆνες καὶ ἔγινε κανονικὰ ὁ παρίας τῆς Εὐρωζώνης καὶ οἱ ὑπουργοί του τοῦ κλώτσου καὶ τοῦ μπάτσου∙ τὰ ἀνοίγματα στὴν Ρωσία καὶ τὴν Κίνα ἀπέτυχαν παταγωδῶς, ἐνῶ οἱ Ἀμερικανοὶ τοὺς συμπεριφέρονται χειρότερα καὶ ἀπὸ ὅ,τι στὶς παλιὲς ἀποικίες τους, μὲ ταπεινωτικὲς γιὰ τὴν χώρα δηλώσεις καὶ μὲ τὴν ἀπόλυτη σιωπὴ τοῦ Μαξίμου. Στὴν Εὐρωζώνη δὲν ἔχουν μία χώρα σύμμαχο, ἀφοῦ καὶ ἡ Κύπρος τοὺς ἐγκατέλειψε, διότι δὲν ἔχει καταλάβει τὸ τί ἀκριβῶς ἐπιδιώκει ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση∙ ὁ Κουρεμένος στὰ συμβούλια, μόλις πάρει τὸν λόγο καὶ ἀρχίσει τὶς θεωρίες του πέφτουν βροχὴ οἱ εἰρωνεῖες καὶ τὰ σκωπτικὰ σχόλια. Ὁ δρόμος ποὺ ἀκολουθοῦν ἔχει δύο μονοπάτια, τὴν ρήξη καὶ ἐξοδο ἀπ’ τὴν Εὐρωζώνη καὶ τὴν συμφωνία μὲ τὴν τρόϊκα∙ τὸ πρῶτο ἐπιλέγουν πολλὲς συνιστῶσες καὶ σὲ ἀπάντησή τους χρησιμοποιεῖ τὸ ἐπιχείρημα τῶν ἐκλογῶν, ἀλλὰ χωρὶς πειθώ∙ τὸ δεύτερο μᾶλλον ἀκολουθεῖ ὁ Ναπολεοντίσκος, ἀλλὰ ἀπ’ τὶς πολλὲς κυβιστήσεις του ἔχει ζαλισθεῖ ὁ ἴδιος∙ πιστεύει ὅτι ἔτσι ἀνταποκρίνεται στοὺς ἀστοὺς τοῦ κόμματός του, ἀλλά…

Οἱ οἰκονομικοὶ κύκλοι καὶ τὰ ἐπιχειρηματικὰ στρώματα γενικώτερα θέλουν σαφῆ καὶ πειστικὰ ἐπιχειρήματα γιὰ τὴν πολιτικὴ τῆς κυβερνήσεως∙ οἱ νεφελώδεις ἐξαγγελίες καὶ οἱ ὑποσχέσεις γιὰ ἀριστερὴ πορεία, ὄχι μόνο δὲν πείθουν, ἀλλὰ οὔτε καὶ συγκρατοῦν τὴν ὀργὴ καὶ τὴν ἀγανάκτηση τῶν κομματικῶν στελεχῶν. Ἄνθρωποι τῆς ἀγορᾶς ἦταν ὁπωσδήποτε λίγοι στὴν Κουμουνδούρου, ἀλλὰ αὐτοὶ πρωτοστατοῦν τώρα στὶς ἐπικρίσεις καὶ στὶς διαμαρτυρίες, ἐνῶ βλέπουν νὰ πυκνώνουν τὶς τάξεις τους οἱ ἀπογοητευμένοι συντεχνιακοί -διότι ἔχουν οἰκογένειες καὶ ἄλλες ὑποχρεώσεις- καὶ οἱ πρώην κρατικοδίαιτοι∙ αὐτοὶ μετατρέπονται τώρα στὴν μεγάλη πλειοψηφία τῶν κομματικῶν στελεχῶν, μὲ ἀποτέλεσμα οἱ φωνές τους νὰ ἀκούγονται στὴν πλατεῖα, ἐνῶ τοὺς συμπαρίστανται καὶ οἱ ἄπλυτοι καὶ οἱ μπαχαλάκηδες κάθε μορφῆς γιὰ δικούς τους λόγους. Αὐτὰ ὑποχρέωσαν τὸν ΣΥΡΙΖΑ νὰ σφιχταμπαρώσει τὰ γραφεῖα του. Οἱ πολιτικὲς ἐξελίξεις ἔρχονται πάντοτε ἀπ’ τὰ δυνμαμικὰ στρώματα τῆς κοινωνίας καὶ αὐτὰ εἶναι ἡ νεολαία καὶ ὁ κόσμος τῆς ἀγορᾶς∙ οἱ μισθωτοὶ καὶ οἱ συνταξιοῦχοι μετρᾶνε ὡς ψῆφοι, ἀλλὰ δὲν ἦταν ποτὲ ἡ αἰχμὴ τοῦ δόρατος στὴν πολιτικὴ ζωή. Ἡ ἀγορὰ βλέπει δύο πράγματα, τὴν κατακόρυφη πτώση στὶς συναλλαγές της, μὲ τὴν ἔκπτωση τῆς χώρας σὲ ὕφεση, καὶ τὴν κυβερνητικὴ ἀδιαφορία∙ θυμᾶται τὴν ἀνάπτυξη ἐπὶ Ἀντώνη Σαμαρᾶ πρὸ τριῶν μηνῶν καὶ τὴν ἀποζητᾶ. Αὐτὸς ὁ πόθος φέρει ἐξελίξεις.