Ἡ δημοσίευση τοῦ ἀπορρήτου ἐγγράφου τοῦ Διεθνοῦς Νομισματικοῦ Ταμείου, ὅτι τελειώνει ὁ χρόνος γιὰ τὴν χώρα μας καὶ ὅτι εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ κλείσουμε τὴν συμφωνία μέχρι τὶς 6 Ἰουνίου διαφορετικὰ χρεωκοποῦμε, μᾶλλον δὲν ἦταν δημοσιογραφικὴ ἐπιτυχία∙ εἶναι ἐμφανὲς ὅτι πρόκειται γιὰ διαρροὴ τοῦ Ταμείου, μὲ σκοπὸ νὰ προκαλέσει κατάσταση πανικοῦ στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ πέτυχε. Ἦταν καὶ ἕτοιμη ἡ κοινὴ γνώμη νὰ δεχθεῖ τὶς προειδοποιήσεις, γιατὶ κανένας δὲν πίστευε τὶς κυβερνητικὲς ὑποσχέσεις∙ τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν τὸ ἀναμενόμενο, συμφωνία στὶς ἑπόμενες μέρες ἢ στάση πληρωμῶν. Ὁ Ναπολεοντίσκος δὲν εἶχε καταλάβει τίποτε κι ἔμεινε στὰ τηλεφωνήματά του πρὸς τοὺς ἡγέτες∙ δὲν ἀντιλαμβάνεται, ὅπως φαίνεται, οὔτε ἀπὸ διπλωματικὴ γλῶσσα.