Διόγκωση τρίτου μνημονίου

Οἱ καθυστερήσεις τοῦ Ναπολεοντίσκου, διότι εἶναι δειλὸς καὶ φοβᾶται τὴν ἀνάληψη τῶν εὐθυνῶν του, ἔχει προκαλέσει ἱστορικῶν διαστάσεων οἰκονομικὴ καὶ κοινωνικὴ καταστροφὴ στὴν χώρα, πέραν τῆς γελοιοποιήσεώς μας διεθνῶς∙ ἡ ὕφεση εἶναι καλπάζουσα, μὲ ἄγνωστες τὶς διαστάσεις της, ὅταν ἐγκαταλείψει τὴν ἐξουσία θὰ μετρηθοῦν οἱ ζημίες. Τὸ τρίτο μνημόνιο εἶναι δεδομένο καὶ ἀπομένει πρὸς προσδιορισμὸ τὸ ὕψος του, διότι καθημερινά, ὅσο καθυστερεῖ ἡ ἀξιολόγηση, τὸ δημοσιονομικὸ ἔλλειμμα αὐξάνεται κατὰ ἑκατοντάδες ἑκατομμύρια εὐρώ, ἐπειδὴ ἁπλούστατα δὲν δουλεύει ἡ οἰκονομία∙ ἤδη ὁ ἀντικαγκελάριος τῆς Γερμανίας τὸ ἀνεβάζει σὲ πενῆντα δις, ὅταν τὸν Φεβρουάριο κυμαινόταν σὲ δὲκα μὲ δεκαπέντε καὶ ἐὰν ἔκλειναν τὴν ἀξιολόγηση ἐγκαίρως δὲν θὰ χρειαζόμασταν μᾶλλον τρίτο μνημόνιο∙ ἐὰν δὲ δὲν γίνονταν ἐκλογές, θὰ εἴχαμε βγεῖ ἤδη στὶς ἀγορές, ὅπως ἔκανε ἡ Κύπρος μὲ χειρότερες συνθῆκες, καὶ ἡ οἰκονομία θὰ ἔτρεχε 2,5-3% τουλάχιστον, στὶς πρῶτες στὴν Εὐρωζώνη.