Ἡ ἀπονέκρωση τῆς οἰκονομίας κορυφώνεται μὲ τὶς ἀκρότητες, γιὰ ἄρνηση πληρωμῶν, οἱ ὁποῖες ἐπιτείνουν τὸ παραπέτασμα διεθνοῦς ἀπομονώσεώς μας∙ οἱ ἄνθρωποι τῆς ἀγορᾶς καὶ περισσότερο οἱ μικρομεσαῖοι ζοῦν τὸ ἄγχος τῆς ἐπιβιώσεώς τους, καθὼς τὸ ρευστὸ ἔχει ἐξανεμηθεῖ ἀπ’ τὴν ἀγορὰ καὶ οἱ ξένοι προμηθευτὲς ζητοῦν τὴν πληρωμὴ προκαταβολικά, πρὶν συσκευάσουν τὶς παραγγελίες. Οἱ ὑπουργοὶ δείχνουν ὅτι δὲν ἔχουν ἀντιληφθεῖ τὴν κρισιμότητα τῆς καταστάσεως, παρὰ τὶς σαφεῖς προειδοποιήσεις τῶν Εὐρωπαίων, ἐνῶ φαίνεται ὅτι ἐγκαταλείπουν τὸν Ναπολεοντίσκο καὶ οἱ ἀτλαντικοὶ κερδοσκόποι, μᾶλλον γιατὶ τὸν θεωροῦν ἀνεπίδεκτο μαθήσεως, ἐπειδὴ δὲν καταλαβαίνει τὰ μηνύματά τους∙ τὰ συνεχῆ τηλεφωνήματα στοὺς Εὐρωπαίους καὶ Ἀμερικανοὺς ἡγέτες ἔχουν προκαλέσει τὴν δυσθυμία τους, διότι ἐπαναλαμβάνει τὰ ἴδια αἰτήματα, ἀλλὰ δὲν τηρεῖ τὶς ὑποσχέσεις του. Στοὺς διπλωματικοὺς κύκλους μιλοῦν εἰρωνικὰ καὶ σαρκαστικὰ καὶ ἀρκετοὶ χαιρέκακα γιὰ τὸν Ναπολεοντίσκο καὶ αὐτὸ ἀντανακλᾶ ὡς πρωτοφανὴς ἐξευτελισμὸς στὸν ἑλληνικὸ λαὸ.