Στὴν καλλιέργεια πολιτικῆς ἀβεβαιότητος ἐπιδίδεται ἡ κυβέρνηση, καθὼς οἱ προτάσεις της πρὸς τὴν τρόϊκα εἶναι τουλάχιστον ἀνεπαρκεῖς, ἂν καὶ συζητάει πλέον περικοπὲς σὲ συντάξεις καὶ ἀσφαλιστικά, ἀλλὰ καὶ ἀπειλεῖ τὴν περίπτωση ἐκλογῶν∙ ἡ διαπλοκὴ παίζει μαζί της, καὶ δὲν ἀναφέρει ὅτι κατὰ τὸ Σύνταγμα παραιτεῖται ὁ πρωθυπουργὸς καὶ δὲν προκηρύσσει ἐκλογές, ἂν ἀπωλέσει τὴν δεδηλωμένη ἢ προκηρυχθοῦν ἐντὸς ἔτους ἀπ’ τὶς προηγούμενες πρόωρες. Τὴν πρωτοβουλία τῶν κινήσεων ἔχουν πλέον οἱ ἀρχηγοί, ἀλλὰ ὄχι μὲ παραχωρήσεις πρὸς τὸν Ναπολεοντίσκο, μᾶλλον τὸ ἀντίθετο, διότι ἡ συμφωνία, ὅπως ἀναφέρουν οἱ πληροφορίες, εἶναι κατὰ πολὺ χειρότερη ἀπὸ ἐκείνη τῆς κυβερνήσεως Σαμαρᾶ καὶ μὲ τὴν οἰκονομία σὲ πρωτοφανῆ ὕφεση∙ ἡ Νέα Δημοκρατία ἀφήνει τὸν πρωθυπουργὸ διολισθαίνειν στὴν ἀνυπαρξία του καὶ τὴν ἀδυναμία ἐλέγχου τῶν βουλευτῶν του, ὅταν αὐξάνεται ὁ ἀριθμὸς ὅσων δηλώνουν ὅτι θὰ καταψηφίσουν. Γιὰ τὴν πολιτική τους ἐπιβίωση ἐνδιαφέρονται οἱ περισσότεροι.