Τὴν σκληρὴ στάση κατὰ τῆς Ρωσίας ἐπέλεξε ὁ Μπάρακ Ὀμπάμα, ὡς πρὸς τὴν διατήρηση τῶν κυρώσεων, ἀλλὰ δὲν τὸν ἀκολούθησαν οἱ Εὐρωπαῖοι καὶ τήρησαν ἀποστάσεις ἀσφαλείας, ἐνῶ στὸ κλίμα καὶ στὴν εὐρωαμερικανικὴ συμφωνία ἐλευθέρων ἀνταλλαγῶν οἱ διαφορὲς εἶναι μεγαλύτερες∙ ἡ διάσκεψη τῶν Ἑπτά μεγάλων προσέλαβε πανηγυρικὸ χαρακτῆρα στὸν πύργο Ἐλμάου τῶν βαυαρικῶν Ἄλπεων, ἀλλὰ στὶς γειτονικὲς πόλεις οἱ διαδηλωτὲς συγκρούονταν μὲ τὴν Ἀστυνομία. Στὸ Οὐκρανικὸ συμφώνησαν στὸν σεβασμὸ τῶν συμφωνιῶν τοῦ Μίσνκ, ἀλλὰ μὲ ὑψηλοὺς ἀντιρωσικοὺς τόνους, ἐνῶ ζήτησαν τὴν συνεργασία μὲ τὴν Μόσχα γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ ἰσλαμικοῦ κινδύνου, μετὰ καὶ τὴν προέλαση τῶν Ἰσλαμιστῶν σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς χῶρες. Στὸ κλίμα ἡ διάσκεψη τῶν Παρισίων ὁδηγεῖται σὲ ἀδιέξοδο, λόγῳ τῶν ἀμερικανικῶν ἀντιρρήσεων στὴν μείωση τῶν ρύπων, μὲ τοὺς Εὐρωπαίους πιέζειν ἀσφυκτικὰ γιὰ τὴν σύναψη συμφωνίας ἀνανεώσεως τοῦ Πρωτοκόλλου τοῦ Κυότο, χωρὶς ὅμως πολλὲς ἐλπίδες.