Οἱ Ἀμερικανοὶ ἐπιστρέφουν στὸ Ἰράκ, ἔστω καὶ ὡς σύμβουλοι, μὲ τὴν ἀποστολὴ 450 ἀνδρῶν ἐντὸς τῶν προσεχῶν ἡμερῶν∙ ὁ ἰρακινὀς στρατὸς ἀποδείχθηκε ἀδύναμος ἀπέναντι στοὺς Σουνίτες Ἰσλαμιστὲς καὶ ἡ σωτηρία τοῦ καθεστῶτος ἐξαρτᾶται σὲ μεγάλο βαθμὸ ἀπ’ τοὺς Ἰρανοὺς ἐπαναστατικοὺς φρούρους, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ἐμφανίζονται ἐπιφυλακτικοί, διότι δὲν γνωρίζουν τὶς οὐσιαστικὲς προθέσεις τῆς Οὐάσιγκτον. Πάντως οἱ σύμβουλοι θὰ ὑποχρεωθοῦν σὲ συνεργασία μὲ τοὺς Ἰρανούς, διότι διαφορετικὰ δὲν ἀντέχεται ὁ πόλεμος∙ στὴν Συρία τὸ χαλιφᾶτο σημειώνει πρόοδο, ἐνῶ ἐπιχείρησαν καὶ βομβιστικὴ ἐπίθεση στὸ Λοῦξορ, τὸν μαγνήτη τοῦ αἰγυπτιακοῦ τουρισμοῦ∙ στὴν Λιβύη προωθοῦν συνέχεια τὶς θέσεις τους, μὲ ἕδρα τὴν Ντέρνα τῆς Κυρηναϊκῆς, ἐνῶ οἱ κυβερνητικὲς δυνάμεις δὲν ἐλέγχουν οὔτε τὴν Τρίπολη. Εἶναι ἀπαραίτητη ἡ διεθνὴς συνεργασία μὲ Ρωσία καὶ Κίνα, ἀλλὰ οἱ Ἀμερικανοὶ δὲν τὴν ἀποτολμοῦν, διότι διέπονται ἀκόμη ἀπ’ τὴν ἀντιρωσικὴ ὑστερία τους. Ἑπομένως ἕπονται πολλὲς ἐξελίξεις.