Ὁ χειρισμὸς τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως ἀπ’ τοὺς Εὐρωπαίους ἦταν ἀριστοτεχνικὸς καὶ ἀπέδειξαν τὴν διπλωματική τους ἐμπειρία καὶ τὴν πολιτική τους ὡριμότητα∙ ἦταν ἀπ’ τὶς πρῶτες μέρες εὐγενικοὶ ἀπέναντι στὸν Ναπολεοντίσκο καὶ στὶς προσβλητικὲς δηλώσεις του, γιὰ ἀποκατάσταση τῆς δημοκρατίας στὴν Εὐρώπη, μὲ περισσὴ φροντίδα ὅμως γιὰ τὴν ἑλληνικὴ οἰκονομία, μὲ τὴν παροχὴ πιστώσεων ἀπ’ τὸν ELA, ὥστε νὰ μὴν πνιγεῖ ἀπ’ τὴν ἔλλειψη ρευστότητος, ἀλλὰ χωρὶς περισσότερη βοήθεια. Πίστεψε ὅτι θὰ ἐκβιάσει πολιτικὰ τοὺς ἑταίρους καὶ ἀφέθηκε στὶς κωμικοτραγικὲς φαντασιώσεις του, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν πλήρη ἀπομόνωσή του στὴν Εὐρώπη καὶ τὸν περίγελώ του διεθνῶς∙ ὅταν διαπίστωσε, ὅτι ὁ χρόνος ἐξαντλήθηκε καὶ ἡ ἀπειλὴ χρεωκοπίας ἦταν πρὸ τῶν πυλῶν παραδόδθηκε ἄνευ ὅρων. Ἡ ζημία στὴν οἰκονομία εἶναι ἀνυπολόγιστη, διότι ἡ ἀξιοπιστία τῆς Ἑλλάδος στὸ ἐξωτερικὸ θὰ ἀποκατασταθεῖ ἀπ’ τὴν ἑπόμενη κυβέρνηση καὶ γρήγορα. Τὸ πόσο θὰ πληρώσουμε ὅμως μετράει.