Τὸ ἀντιστάθμισμα στὶς δραματικὲς ἐπιπτώσεις στὴν ὕφεση τῶν φορολογικῶν μέτρων εἶναι τὸ ἀντικείμενο τῶν διαβουλεύσεων στὶς Βρυξέλλες∙ τὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο ἔχει ἀντιρρήσεις ὡς πρὸς τὴν ἀπόδοση τῶν μέτρων ποὺ προτάθηκαν ἀπ’ τὴν ἑλληνικὴ κυβέρνηση, διότι ἡ ἀπότομη ἐμβάθυνση τῆς ὑφέσεως (μέχρι 8% τὴν ἀνεβάζουν οἱ οἰκονομικοὶ παρατηρητὲς) θὰ προκαλέσει ἀνάλογη μείωση στὰ δημόσια ἔσοδα. Ἀπὸ τεχνοκρατικῆς πλευρᾶς τὰ βλέπουν στὴν Οὐάσιγκτον, ἴσως καὶ γιατὶ ἔχουν ὑποστεῖ σκληρὴ κριτικὴ γιὰ τὴν πολιτική τους πρὸ πενταετίας, ἀλλὰ τώρα ἔχουν δίκαιο ἀπὸ οἰκονομικῆς πλευρᾶς∙ ὅπως καὶ οἱ παραγωγικές μας τάξεις τὸ ξανακατρακύλισμα στὴν ὕφεση θὰ εἶναι πρωτοφανὲς στὴν παγκόσμια ἱστορία σὲ περίοδο εἰρήνης. Τὸ ἐπισημαίνει καὶ ἡ ἀντιπολίτευση, κυρίως ἡ Νέα Δημοκρατία, διότι δὲν ἀντέχει ὁ ἑλληνικὸς λαὸς νέα κοινωνικὴ ἐξαθλίωση∙ ἦταν ὑποχρεωμένη ἡ κυβέρνηση νὰ ἀναζητήσει ἐγκαίρως λύση, ὄχι νὰ παίζει, διότι αὐτὴ εὐθύνεται γιὰ τὴν σημερινὴ κατάσταση.