Ὁ δημοκρατικὸς στρατηγὸς Φρύνιχος εἶχε μεταπηδήσει στοὺς ὀλιγαρχικοὺς καὶ συνέβαλε στὴν ἐπιβολὴ τῆς ὀλιγαρχίας τῶν τετρακοσίων, τὸ 411 π.Χ., ὁπότε μετέβη στὴν Σπάρτη γιὰ παράδοση τῆς πόλεως∙ οἱ ὀλιγαρχικοὶ ὀργανώναν τὴν αὐταρχικὴ ἐξουσία τους, ἐνῶ ὁ λαὸς ἐξεγείρετο. «Πρότερον μὲν οὖν κατ’ ὀλίγους τε καὶ κρύφα μᾶλλον τὰ λεγόμενα ἦν»∙ ὀλίγοι μεταξύ τους πρῶτα καὶ κρυφὰ μᾶλλον συνεννοοῦνταν μεταξύ τους οἱ ὀλιγαρχικοὶ γιὰ αὐταρχικότερη ἐξουσία. «Ἐπειδὴ δὲ ὁ Φρύνιχος ἥκων ἐκ τῆς ἐς Λακεδαίμονα πρεσβείας πληγεὶς ὑπ’ ἀνδρός τῶν περιπόλων τινος»∙ ἐπειδὴ δὲ ὁ Φρύνιχος ἐπιστρέφων ἀπ’ τὴν πρεσβεία του στὴν Λακεδαίμονα ἐπλήγη ἀπὸ κάποιον ἄνδρα τῆς περιπολίας. «Ἐν τῇ ἀγορᾷ πληθούσῃ καὶ οὐ πολὺ ἀπὸ τοῦ βουλευτηρίου ἀπελθὼν ἀπέθανε παραχρῆμα»∙ μὲ πληθοῦσα τὴν ἀγορὰ καὶ ὄχι μακρυὰ ἀπ’ τὸ Βουλευτήριο καὶ φεύγοντας ἀπέθανε. Οἱ ἀντιδράσεις τῶν δημοκρατικῶν ἦταν μαζικὲς καὶ ἀντιδροῦσαν στὴν τυραννία τῶν τετρακοσίων.