Ἡ μεγάλη πτώση στὸ Χρηματιστήριο τῆς Σαγκάης πρὶν ἀπὸ δύο ἑβδομάδες καὶ ἡ μικρὴ ὑποτίμηση τοῦ ρεμίνμπι προκάλεσαν ἔντονες ἀνησυχίες στὶς ἀγορές∙ ἡ ἀνάκαμψη τὶς ἑπόμενες μέρες δὲν καταλάγιασε τὶς ἐπικρίσεις τῶν Δυτικῶν οὔτε ἀπέτρεψε τὶς προβλέψεις τους γιὰ σοβαρὴ κρίση, παρὰ τὶς ἐπίσημες διαβεβαιώσεις ὅτι ἡ ἀνάπτυξη θὰ διατηρηθεῖ στὸ 7% τουλάχιστον. Ὅλοι παραδέχονται ὅτι ἡ μεγάλη χώρα διέρχεται φάσεις μετασχηματισμοῦ ἀπὸ ἁπλὴ βιομηχανικὴ σὲ οἰκονομία ὑπηρεσιῶν, μὲ ἔμφαση στὴν προηγμένη τεχνολογία∙ φυσικὰ οἱ ἐπιπτώσεις στὴν παγκόσμια οἰκονομία εἶναι πολλαπλές, ἐπειδὴ ἡ Κίνα ἀποτελεῖ πλέον τὴν ἀτμομηχανή της καὶ ἡ οἱαδήποτε δυσχέρειά της ἔχει σοβαρὸ ἀντίκτυπο στὶς ὑπόλοιπες. Κάτω ὅμως ἀπ’ τὴν ἐπιφάνεια κρύβεται ἡ σύγκρουση Ἀμερικῆς καὶ Κίνας γιὰ τὸ νομισματικό, ἐπειδὴ τὸ Πεκῖνο ἀπαιτεῖ τὴν ἔνταξη τοῦ ρεμίνμπι στὸ κάνιστρο τῶν νομισμάτων τῶν εἰδικῶν τραβηκτικῶν δικαιωμάτων, ἀλλὰ τὸ ἀρνεῖται ἡ Οὐάσιγκτον. Πολλὰ ἀκολουθοῦν πλέον…