Μὲ πλήρη πολιτικὴ ἀποσύνθεση ὁδηγεῖται στὶς ἐκλογὲς ὁ ΣΥΡΙΖΑ, ἐνῶ ὁ πρόεδρός του πίστευε ὅτι θὰ ἦταν ἁπλὸς περίπατος, ὅταν πρὸ μηνὸς στὴν Βουλή, βρενθυόταν ὅτι ἔχει διπλὰ ποσοστὰ δημοφιλίας ἀπέναντι στὴν ἀξιωματικὴ ἀντιπολίτευση, ἀλλὰ δὲν εἶχε διαισθανθεῖ καθόλου τὴν ἔκταση τῶν διασπαστικῶν τάσεων στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ κόμματός του∙ τέτοιου βαθμοῦ κατάρρευση δὲν ἔχει σημειωθεῖ σὲ κυβερνῶσα παράταξη μεταπολεμικὰ τουλάχιστον, ὅταν δυσκολεύεται στὴν συμπλήρωση τῶν ψηφοδελτίων στοὺς περισσότερους νόμους, μετὰ τὴν ἐπιτροχάδην διαρροὴ τῶν στελεχῶν του, ὑπουργῶν, βουλευτῶν καὶ κομματικῶν παραγόντων. Οἱ δημοσκοπήσεις καταγράφουν πιὸ ἀντικειμενικὰ τὴν τάση καὶ ὄχι τὴν δύναμη τῶν κομμάτων, διότι ἡ ἀποτύπωση τῆς στιγμῆς ἀλλάζει τὴν ἄλλη μέρα∙ ἔτσι βλέπουμε τὸ πλειοψηφοῦν κόμμα στὴν διαλυθεῖσα Βουλὴ νὰ ἔχει πάρει τὴν κατηφόρα, μὲ ποσοστὸ ἀπὸ δέκα μέχρι 30%, ἀπὸ ἑβδομάδα ἕως μῆνα, καὶ τὴν Νέα Δημοκρατία μὲ τὰ ἴδια ποσοστὰ σὲ ἀνοδικὴ πορεία. Τὸ ἐρώτημα εἶναι ἕνα, ἔχει τὶς δυνατότητες ἀνακοπῆς τῆς πτωτικῆς πορείας τοῦ κόμματός του ὁ τέως πρωθυπουργὸς καὶ κάποιας ἀνακάμψεως στὴν συνέχεια ἢ ὄχι; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀρνητική, ἀπὸ τὶς μέχρι στιγμῆς πολιτικὲς ἐξελίξεις∙ ὅπου κι ἂν πάει ὁ Ναπολεοντίσκος ἀντιμετωπίζει τὴν ἀπουσία ἢ τὸ ἀπαθὲς βλέμμα τῶν πολιτῶν, σὰν νὰ ρωτᾶνε, «ποιὸς εἶναι αὐτός;»
Τὸ χειρότερο γι’ αὐτὸν εἶναι ἡ ἐπιβεβαίωση τῶν διαπιστώσεων ὅτι πρόκειται γιὰ ἀριστερὴ παρένθεση, ἢ μᾶλλον γιὰ ἀριστερὴ ἀπόστροφο, καὶ τὴν ἀνάμνησή του γιὰ τὸ χειρότερο ἐφιάλτη μεταπολεμικὰ στὴ χώρα∙ ἔκανε τὸ παράνομο δημοψήφισμα, γιὰ νὰ ἀποφύγει τὴν ἀνατροπή του στὴν Βουλή, ὅπως ὁ ἴδιος τὸ παραδέχθηκε καὶ ἔκλεισε τὶς τράπεζες, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν πλήρη καταστροφὴ τῆς οἰκονομίας, χωρὶς κανέναν ἐνδοιασμὸ γιὰ τὶς συνέπειες στὸν κόσμο καὶ τὴν διάλυση τῶν νοσοκομείων, μὲ χιλιάδες τοὺς νεκρούς. Ἡ ἀπάντηση ἦρθε ἀπ’ τοὺς ὑπουργούς του οἱ ὁποῖοι τρέχουν νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπ’ αὐτὸν σὰν τὰ ποντίκια, ὅταν βουλιάζει τὸ πλοῖο∙ ἔτσι σχηματίσθηκε ἡ «Λαϊκὴ Ἑνότητα», μὲ σοβαρὴ διεκδίκηση σὲψήφους καὶ τὴν ἀπόσπαση ὁλοκλήρου σχεδὸν τοῦ κομματικοῦ μηχανισμοῦ, ἐνῶ ἔδωσε φωνὴ καὶ στὴν ὑστερικὴ τῆς Βουλῆς. Ἡ πολιτικὴ ἀναμέτρηση πλέον διεξάγεται μὲ ὅρους ἐντελῶς διαφορετικοὺς ἀπ’ τὶς ἐκλογὲς τοῦ Ἰανουαρίου καὶ τὸ δημοψήφισμα∙ ὁ Ναπολεοντίσκος εἶναι ὁ χειρότερος μνημονιακός, διότι δὲν ἔφερε μόνο ἐνενῆντα δις εὐρὼ αὔξηση τοῦ χρέους σὲ ἕνα ἑξάμηνο -ἐνῶ οἱ προηγούμενοι σὲ σαράντα χρόνια ἐπέβαλαν χρέος 340 δις-, ἀλλὰ καὶ οἱ ὅροι ἐφαρμογῆς του εἶναι οἱ δυσκολώτεροι στὴν παγκόσμια ἱστορία. Ἡ αἰτία εἶναι ὁ ἴδιος, διότι ἐξαφάνισε τὴν ἀξιοπιστία τῆς χώρας, μὲ τὰ συνεχῆ ψέμματα, καὶ ὅλων τῶν Ἑλλήνων μὲ τὸ παράνομο δημοψήφισμα. Αὐτὰ πληρώνουμε πρωτίστως.
Στὴν προεκλογικὴ ἐκστρατεία ἀποδεικνύει τὴν παντελῆ στέρηση ἐπικοινωνίας του μὲ τὸν λαό∙ ἐπιβεβαιώνονται ὅσοι ὑποστήριζαν, ὅτι τὸ κύμα τὸν ἀνέβασε καὶ τὸ ἴδιο τὸν κατεβάζει. Ὁμολογεῖ ὁ ἴδιος, ὅτι περίμενε ἀριστερὴ ἐπανάσταση στὴν Εὐρώπη, ὅτι ὑποτίμησε τὶς ἀντιδράσεις τῶν τραπεζῶν καὶ τοῦ χρήματος∙ δηλαδή, δὲν ἔχει διαβάσει ἔστω καὶ λαϊκὰ φυλλάδια ἱστορίας, οὔτε ἔχει καμμία ἐπαφὴ μὲ τὴν ἀγορὰ καὶ τὸ χρῆμα, ἐκτὸς ἀπ’ τὸ μιστρὶ τοῦ Παττακοῦ, ἢ μήπως εἶναι ἄλλοι οἱ λόγοι; Ὁ κουρεμένος ἦταν δική του ἐπιλογὴ καὶ παραδέχθηκε ὅτι εἶχε ἕτοιμο τὸ σχέδιο γιὰ ἐπιστροφὴ στὴν δραχμή, κι ἂς κατηγοροῦν τὸν Βόλφγκανγκ Σώυμπλε∙ ὁ Γερμανὸς ὑπουργὸς γνώριζε τὸ σχέδιο καὶ ἁπλούστατα τὸ ὑπονόμευσε μὲ τὶς κινήσεις του. Ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς δικαιώνεται τώρα, ὅταν κατήγγειλε ὅτι ὑπηρετεῖ τὸ λόμπυ τῆς δραχμῆς καὶ ὁ Εὐάγγελος Μεϊμαράκης, ὅταν ὑπόσχεται τὸν καταλογισμὸ τῶν εὐθυνῶν γιὰ τὴν οἰκονομικὴ καταστροφὴ τῆς χώρας∙ τόσο ξένος πρὸς τὸν λαὸ δὲν ἔχει βρεθεῖ στὴν πρωθυπουργία τῆς χώρας τουλάχιστον μεταπολεμικά. Ἡ δημοφιλία του ἐξαχνοῦται, ἐνῶ τὰ φίλια πυρὰ εἶναι τὰ χειρότερα καὶ μετατρέπονται σὲ πάρθια βέλη∙ οἱ δύο τελευταῖες ἑβδομάδες θὰ δείξουν πολλά, ἢ θὰ ἐπιβεβαιώσουν τὴν διαμορφωθεῖσα τάση, ποὺ εἶναι τὸ πιθανώτερο, ἢ θὰ παρατηρηθεῖ κάποια ἀνακοπὴ τῆς πτώσεως, μᾶλλον πολὺ δύσκολο.
Ἡ οἰκονομικὴ καταστροφὴ ἀποβαίνει ὁ καταλύτης τῶν πολιτικῶν ἐξελίξεων∙ τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν ψηφοφόρων τοῦ ΣΥΡΙΖΑ τὸν προτίμησε, διότι θὰ ἔφερνε κάποια ἐλάφρυνση, ἂν ὄχι κατάργηση, τῶν μνημονίων ὅπως ὑποσχόταν καὶ θὰ ἐκπλήρωνε ἔστω καὶ ἐλάχιστες ἀπ’ τὶς προεκλογικὲς ὑποσχέσεις του, γιὰ αὔξηση τῶν μισθῶν στοὺς χαμηλόμισθους, τοῦ κατώτερου ἡμερομισθίου καὶ ἄλλων πολλῶν. Ἀντὶ γι’ αὐτὸ εἶδαν ὅλοι αὔξηση τῶν φόρων, περικοπὲς στὶς συντάξεις, κλείσιμο τῶν τραπεζῶν καὶ ἀπονέκρωση τῆς ἀγορᾶς, μαζὶ μὲ τὴν ἐξάρθρωση τῶν κοινωνικῶν ὑπηρεσιῶν∙ ἡ στροφὴ τοῦ Ναπολεοντίσκου, μὲ τὴν ἀποδοχὴ τῆς παραμονῆς στὴν Εὐρωζώνη, ἔφερε κάποια ἀνακούφιση στὴν ἀγορά, ἀλλὰ περισσότερο τὴν ἁλματώδη ἀνάκαμψη τοῦ τουρισμοῦ ἡ ὁποία διαχέεται στοὺς ἄλλους κλάδους τῆς οἰκονομιας. Οἱ δυνάμεις τῆς ἀγορᾶς πιστεύουν πλέον ὅτι δὲν κινδυνεύει ἡ ἔνταξή μας στὴν Εὐρωζώνη καὶ ὅτι διαμορφώνονται οἱ συνθῆκες γιὰ τὴν ἀνάκαμψη τῆς οἰκονομίας, μετὰ τὴν λοιμικὴ τοῦ ἑπταμήνου∙ ἐλάχιστοι στὴν ἀγορὰ πιστεύουν ὅτι ἦταν πρωτοβουλίες τοῦ κουρεμένου τὰ σχέδια γιὰ ἐπιστροφὴ στὴν δραχμὴ καὶ ὅτι ὅλα αὐτὰ γίνονταν ἐρήμην τοῦ πρωθυπουργοῦ. Τὰ γεγονότα ἀποδεικνύουν τὸ ἀντίθετο, ὅπως ἡ διακοπὴ ἀντλήσεως τῶν κοινοτικῶν κονδυλίων, ὅπως τοῦ ΕΣΠΑ, γιὰ τὰ ὁποῖα ὁ ὑπηρεσιακὸς ὑπουργὸς ζήτησε παράταση ἕξι μηνῶν, διότι ὁ προηγούμενος δὲν εἶχε ὑπογράψει γιὰ κανένα. Τυχαῖο ἦταν;
Ἡ πεποίθηση ὅτι πρόκειται γιὰ ἄγριο ἐφιάλτη γενικεύεται στὸν κόσμο καὶ ἀποτυπώνονται στὶς μετακινήσεις τῶν ψηφοφόρων∙ ἡ Νέα Δημοκρατία παρουσιάζει συσπείρωση 80%, ἔναντι 50% τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, ἐνῶ ἐμπεδώνεται ἡ ἐντύπωση ὅτι θὰ εἶναι τὸ κυβερνῶν κόμμα, ὁπότε προσελκύει καὶ τοὺς ἀναποφάσιστους∙ παρεμβαίνει τὸ ἀντίθετο φαινόμενο ἀπὸ ἐκεῖνο τοῦ Ἰανουαρίου. Οἱ διεθνεῖς ἐξελίξεις ἀποδεικνύουν τὴν πλήρη ἀπομόνωση τῆς χώρας μας στὸ ἑπτάμηνο∙ μὲ τὴν ἐξαίρεση τοῦ Αὐστριακοῦ καγκελαρίου δὲν τὴν ἔχει ἐπισκεφθεῖ κανένας ξένος ἡγέτης καὶ πολὺ περισσότερο Εὐρωπαῖος∙ θυμίζει τὴν ἀπομόνωση ἐπὶ τοῦ σοσιαλιστοῦ πρωθυπουργοῦ πρὸ πενταετίας. Οἱ χειρισμοὶ στὸ προσφυγικὸ καὶ στὸ Μεσανατολικὸ ἔδειξαν τὴν πλήρη ἐξάρτηση τοῦ Ναπολεοντίσκου ἀπ’ τοὺς ἀτλαντικοὺς κερδοσκόπους, μὲ τοὺς ἀνθρώπους τους παρελαύνειν στὸ γραφεῖο του∙ ὁ ἴδιος ὅμως δὲν κατάλαβε τὶς ἀλλαγὲς στὴ διεθνῆ σκηνή, μὲ τὴν διαφοροποίηση τοῦ Λευκοῦ Οἴκου ἀπέναντι στοὺς ἀτλαντικοὺς κερδοσκόπους, ὅπως ἐπιβεβαιώθηκε ἀπ’ τὶς παρεμβάσεις τοῦ Ἀμερικανοῦ προέδρου. Ἔτσι βρέθηκε ἀποκομμένος ἀπ’ ὅλες τὶς εὐρωπαϊκὲς δυνάμεις -ἀκόμη κι ἀπ’ τοὺς PODEMOS τῆς Ἱσπανίας- οἱ ὁποῖες ἀναθερμαίνουν τὶς σχέσεις τους μὲ τὴν Νέα Δημοκρατία, διότι τὴν θεωροῦν ὡς ἐγγύηση τῆς εὐρωπαϊκῆς πορείας τῆς χώρας, ὅταν μάλιστα τὸν Εὐάγγελο Μεϊμαράκη πλαισιώνουν ὁ Κώστας Καραμανλῆς καὶ ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς. Διαμορφώνεται πλέον ἄλλη δυναμικὴ στὴν προεκλογικὴ ἐκστρατεία καὶ δύσκολα πολὺ ἀλλάζει αὐτὴ τὶς δύο τελευταῖες ἑβδομάδες.