Ἀπολογητικὸς καὶ ἀμήχανος ἐμφανίσθηκε ὁ Ναπολεοντίσκος στὴν Θεσσαλονίκη, μὲ ἐμφανῆ προσπάθεια ἀντιμνημονιακῆς τακτικῆς γιὰ τὴν συγκράτηση τῆς ἀποσυσπειρώσεως καὶ τὴν κάλυψη τῆς ἀριστερῆς πλευρᾶς, ὅπως φαίνεται καὶ ἀπὀ τὰ ψηφοδέλτια∙ στὴν οὐσία ἐπανέλαβε τὸ περυσινὸ πρόγραμμα, ἀλλὰ ἀντέγραψε τὸν Γιωργάκη, διότι ἔθεσε τὸ τέλος τῆς τετραετίας γιὰ ἐκπλήρωση τῶν στόχων του. Στὸ οἰκονομικὸ μέρος ἔδειξε ὅτι ἀκόμη δὲν κατάλαβε τὸ πρόβλημα τῆς χώρας καὶ πολὺ περισσότερο τὸ δημοσιονομικὸ γιὰ τὸ ὁποῖο βρίσκεται σὲ πλήρη σύγχυση∙ ἡ αὐριανὴ κοινὴ συνέντευξη θὰ δείξει καθὼς θὰ ὑποστεῖ τὴν σκληρὴ κριτικὴ τῶν ἄλλων ἀρχηγῶν. Πάντως τὰ νέα ἀπ’ τὴν Κουμουνδούρου δὲν εἶναι καθόλου εὐχάριστα, ἐπειδὴ δείχνουν διεύρυνση τῆς διαφορᾶς ὑπὲρ τῆς Νέας Δημοκρατίας καὶ τοῦ Εὐάγγελου Μεϊμαράκη∙ αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος τῆς ἐπιλογῆς τῆς πολώσεως, ὡς σανίδος σωτηρίας στὴν κάλπη. Οἱ ἐλπίδες στηρίζονται στὴν ἀνακοπὴ τῶν διαρροῶν πρὸς τὰ ἀριστερὰ μόνο.