Ὁ φόβος μετεκλογικῆς διασπάσεως κατατρέχει πλέον ἄσχημα τὸν Ναπολεοντίσκο καὶ κλείνει ἀσφυκτικὰ τὰ ψηφοδέλτιά του∙ τὸν κυνηγάει τὸ φάντασμα τοῦ Λαφαζάνη, ὁ ὁποῖος προδιαγράφει τὴν διάσπαση. Τὸ πρόβλημα εἶναι ἄλλο, ὅτι δίδει τὴν ἐντύπωση ὅτι βρίσκεται σὲ συνεχῆ ἄμυνα καὶ μάλιστα χωρὶς γραμμὲς ἀμύνης καὶ χωρὶς σαφῆ πολιτικὸ προσανατολισμό, μὲ τὸν ἐσωτερικό του ἐχθρὸ χειρότερο∙ ἤδη στὴν Κουμουνδούρου γίνονται ὁμηρικοὶ καυγάδες, διότι ἔχουν παραγκωνισθεῖ οἱ ἐκλεγμένοι βουλευτὲς γιὰ τοὺς πιστοὺς τοῦ προέδρου∙ στὶς συγκεντρώσεις εἶναι ἐμφανέστατη ἡ ἀπουσία κομματικῆς ὀργανώσεως, ἐνῶ μετὰ βίας μαζεύονται μιὰ δυὸ ἑκατοντάδες περίεργοι. Οἱ ἀποδοκιμασίες στὶς ἐμφανίσεις του γίνονται ἀκόμη καὶ στὰ δημόσια, ὅπως στὸ ἀεροπλάνο τῆς γραμμῆς∙ ἡ στρατηγικὴ τοῦ εὔκολου περίπατου ἔχει ἀποτύχει πλήρως καὶ διαχέεται ἡ αἴσθηση τοῦ κενοῦ στὸν πολιτικό του λόγο. Ἡ σημερινὴ τηλεοπτικὴ συζήτηση θὰ δείξει πολλά, περισσότερο τὸ ἂν ὑπάρχει δυνατότης ἀνατροπῆς τῆς δεδομένης δυναμικῆς.