Στὶς ἀγορὲς ἐπικράτησαν ἀνοδικὲς τάσεις, μὲ πτώση μόνο στὸ Τόκυο∙ τὸ εὐρὼ βελτιώθηκε στὰ 1,1162 δολλάρια καὶ 133,9250 γιέν, ἐνῶ ὑποχώρησαν ἐλαφρὰ χρυσός, 1120,85, καὶ πετρέλαιο, 98,91. Οἱ πιέσεις στὴν Κίνα ἐξέλιπαν καὶ ἐπέστρεψαν οἱ ἀνοδικὲς τάσεις, ἐπειδὴ τὸ ἐμπορικό της πλεόνασμα παρέμεινε ὑψηλό, 60,2 δις δολλάρια, παρὰ τὴν ὑποχώρηση τῶν εἰσαγωγῶν καὶ τῶν ἐξαγωγῶν∙ στὴν Εὐρώπη τὸ ἐμπορικὸ πλεόνασμα τῆς Γερμανίας αὐξήθηκε τὸν Ἰούλιο ἐλαφρὰ στὰ 22,9 δις εὐρὼ ἀπὸ 22,1 πέρυσι τὸν ἴδιο μῆνα. Τὸ νομισματικὸ εἶναι πλέον τὸ κύριο θέμα τῆς διεθνοῦς οἰκονομίας, ἐπειδὴ οἱ Κινέζοι, μὲ τὴν ὑποστήριξη τῶν Ἀναδυομένων, καὶ περισσότερο τῶν Ρώσων καὶ Ἰνδῶν, πιέζουν γιὰ ἐνεργότερη συμμετοχή τους στὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο, ἀναλόγως πρὸς τὸν ρόλο τῆς οἰκονομίας τους∙ οἱ Ἀμερικανοὶ δὲν ἀποδέχονται τὸ αἴτημα καὶ παρεμποδίζουν τὴν ὅποια σχετικὴ διαδικασία, μὲ τὸ δικαίωμά τους ἀρνησικυρίας στὸ Διοικητικό του Συμβούλιο.