Μετὰ τὴν κατάληψη τῶν Ἀθηνῶν ἀπ’ τοὺς Σπαρτιάτες οἱ Ἀθηναῖοι διαφωνοῦσαν ὡς πρὸς τὸ πολίτευμά τους∙ εἶχαν γλυτώσει τὸν ἐξανδραποδισμό, ἐπειδὴ ἡ πόλις τους εἶχε προσφέρει πολλὰ στὴν Ἑλλάδα. «Ἀντιλογίας δὲ γενομένης περὶ τούτων ἐπί τινας ἡμέρας»∙ ἀντιδικοῦσαν ὅμως μεταξύ τους γιὰ λίγες μέρες. «Οἱ τὰς ὀλιγαρχίας ὀρεγόμενοι πρὸς Λύσανδρον διαπρεσβεύσαντο τὸν Σπαρτιάτην»∙ οἱ ὀπαδοὶ τῆς ὀλιγαρχίας ἔστειλαν πρεσβευτὲς στὸν Σπαρτιάτη Λύσανδρο. «Οὗτος δὲ μετὰ νεῶν ἑκατὸν κατέπλευσεν εἰς τὸν Πειραιέα»∙ αὐτὸς δὲ μὲ ἑκατὸ πλοῖα κατέπλευσε στὸν Πειραιᾶ. «Συναγαγὼν δὲ ἐκκλησίαν συνεβούλευσε τοῖς Ἀθηναίοις ἑλέσθαι τριάκοντα ἄνδρας τοὺς ἀφηγησομένους τῆς πολιτείας καὶ πάντα διοικήσοντας τὰ κατὰ τὴν πόλιν»∙ ἐκάλεσε ἐκκλησία τοῦ δήμου καὶ συμβούλευσε τοὺς Ἀθηναίους ἐκλέξαι τριάντα ἄνδρας στοὺς ὁποίους νὰ ἀναθέσουν τὰ τῆς πολιτείας καὶ τὴν διοίκηση τῆς πόλεως. Ἦταν ἀπόλυτος ὁ Λύσανδρος∙ οἱ ἔφοροι εἶχαν ἀπορρίψει τὴν πρότασή του γιὰ ἐξανδραποδισμὸ τῆς πόλεως.