Τὸ προσφυγικὸ ἀνέδειξε, μὲ τὸν πιὸ εὔγλωττο τρόπο, τὶς διαφορὲς στὴν νοοτροπία τῶν λαῶν τῆς Εὐρώπης, ἀλλὰ καὶ τῶν πολιτικῶν παρατάξεων∙ οἱ Συντηρητικοί, Γερμανοί, Γάλλοι, Σουηδοί, Ἰταλοὶ καὶ Ἱσπανοί, ὅπως καὶ Ἕλληνες, ἀλλὰ καὶ οἱ Σοσιαλιστές, ἀποδέχθηκαν τὴν ὑποδοχή τους, μὲ πρώτη τὴν Ἀγκέλα Μέρκελ∙ ἀντιθέτως οἱ Βρεταννοὶ Συντηρητικοὶ καὶ οἱ ὁμοϊδεάτες τους τῶν πρώην κομμουνιστικῶν χωρῶν ἀντιδροῦν καὶ μάλιστα σθεναρὰ στὴν μεταφορὰ μεταναστῶν στὶς χῶρες τους, ἐνῶ καὶ οἱ ἀριστερᾶς ἀποκλίσεως τῶν ἴδιων χωρῶν ἐμφανίζονται μὲ παρόμοιες ἀπόψεις. Οἱ ρίζες εἶναι βαθύτερες καὶ ἀνάγονται στὴν πρόσφατη ἱστορία τῆς γηραιᾶς ἠπείρου∙ οἱ λαοὶ τῶν πρώην κομμουνιστικῶν χωρῶν, τοὺς ὁποίους εἶχαν δεχθεῖ οἱ καπιταλιστὲς τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης μὲ ἀνοικτὰς ἀγκάλας πρὸ εἰκοσιπενταετίας ὡς πρόσφυγες, δὲν δέχονται τώρα κανέναν. Ἡ νοοτροπία τῆς κομμουνιστικῆς ἐποχῆς τοὺς ἔχει ἐπηρεάσει∙ ἄλλωστε οἱ κυβερνήσεις τους ἔχουν ἐγκρίνει τὶς ἀμερικανικὲς ἐπιθέσεις στὶς ἀραβικὲς χῶρες.