Οἱ τριάκοντα εἶχαν ἐγκαταστήσει τὴν τυραννία τους καὶ συνέχιζαν τὶς διώξεις καὶ ἐκτελέσεις τῶν διαφωνούντων∙ στηρίζονταν κυρίως στοὺς Λακεδαιμονίους φρουροὺς καὶ στοὺς μισθοφόρους. «Τῶν δὲ Θηβαίων ἀγανακτούντων ἐπὶ τοῖς γενομένοις καὶ φιλοφρόνως τοὺς φυγάδας ὑποδεχομένων»∙ οἱ Θηβαῖοι ὅμως ἀγανακτοῦσαν ἀπὸ ὅσα γίνονταν καὶ ὑποδέχονταν ἐγκάρδια τοὺς φυγάδες. «Θρασύβουλος Στιριεὺς ὀνομοζόμενος, ὢν Ἀθηναῖος, ὑπὸ τῶν τριάκοντα πεφυγαδευμένος»∙ ὁ Στιριεὺς Θρασύβουλος, Ἀθηναῖος, ἦταν φυγὰς ἀπ’ τοὺς τριάκοντα. «Συνεργούντων αὐτῷ λάθρα τῶν Θηβαίων κατελάβετο τῆς Ἀττικῆς χωρίον ὀνομαζόμενον Φυλήν»∙ μὲ τὴν συνεργασία τῶν Θηβαίων κατέλαβε χωριὸ τῆς Ἀττικῆς ὀνομαζόμενο Φυλή. «Ἦν δὲ τὸ φρούριον ὀχυρόν τε σφόδρα καὶ τῶν Ἀθηνῶν ἀπέχον σταδίους τριάκοντα, ὥστε πολλὰς ἀφορμὰς αὐτοῖς παρέχεσθαι πρὸς τὴν ἔφοδον»∙ ἦταν δὲ τὸ φρούριο πολὺ ὀχυρὸ καὶ ἀπεῖχε ἀπ’ τὰς Ἀθήνας πεντέμισυ χιλιόμετρα, ὥστε διευκόλυνε τὶς ἐφόδους τῶν φυγάδων. Ἦταν περίπου οἱ μισοὶ Ἀθηναῖοι ἐξόριστοι σὲ Ἄργος καὶ Θήβα.