Ὁ Εὐάγγελος Μεϊμαράκης ἦταν καταπέλτης κατὰ τοῦ πρωθυπουργοῦ καὶ τῶν προγραμματικῶν του δηλώσεων, ἀποκαλύπτοντας τὰ ψεύδη καὶ τὴν ἀπάτη σὲ βάρος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, μὲ τὴν φοροκαταιγίδα νὰ ἔρχεται μετεκλογικὰ καὶ μέσα ἀπ’ τὶς οὐρὲς τῆς συμφωνίας∙ ὁ πρωθυπουργός, φανερὰ ἐνοχλημένος, ἀπάντησε μὲ κορώνα τὴν νίκη στὶς ἐκλογές, ἐνῶ ἀπέφυγε νὰ ἀναφερθεῖ στὰ ὑπόλοιπα, καὶ φυσικὰ οὔτε στὴν ἀκραία φιλελεύθερη πολιτικὴ γιὰ τὴν ὁποία κατηγορήθηκε. Ἦταν φανερὰ ἐνοχλημένος, διότι ἀποκαλύπτονται οἱ πραγματικές του προθέσεις καὶ ἀπ’ τὰ στοιχεῖα τοῦ προϋπολογισμοῦ καὶ γιατὶ ἀδυνατεῖ νὰ ἀνταπεξέλθει στὸν διάλογο μὲ τὴν ἀντιπολίτευση, λόγῳ ἐσωκομματικῶν ἀντιδράσεων∙ ὁ πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κέρδισε τὴν μάχη τῶν ἐντυπώσεων καὶ ἀκόμη περισσότερο, ὅταν τὸν κατηγόρησε ὅτι εἶναι ἐλαστικὸς πρὸς τοὺς ὀλιγάρχες καὶ τοὺς ἔχοντες καὶ κατέχοντες, ἐνῶ κυνηγάει τοὺς φουκαράδες τῶν λαϊκῶν, ἐνῶ ἐξέθεσε τὴν χώρα στὴν Ἀμερική, ὅταν παραδέχθηκε ὅτι ὑπάρχει διαφθορά.